Trixie Whitley zorgt voor mooi muzikaal eind 2010

Muzikale warmte op een ijskoude winteravond

Hans van Eijsden ,

Van heinde en verre zijn fans en andere belangstellenden getogen naar haar laatste concert van 2010 in de Muziekgieterij. Het concert werd een mooi eerbetoon aan haar te vroeg overleden vader. Een frêle zangeres met een geweldige stem.

Muzikale warmte op een ijskoude winteravond

Trixie Whitley (Gent 1987) is de dochter van wijlen Chris Whitley. Toen ze 1 jaar oud was verhuisde ze naar New York. Op haar elfde leerde ze drums te bespelen. Toen ze 17 was werkte ze als serveerster in Brooklyn en Queens in New York. Toen begon ze met eigen liedjes te schrijven. In 2005 kwam ze terug naar België nadat haar vader overleden was. In 2008 ging ze terug naar New York om een EP, "The Engine", op te nemen. Dit werd haar doorbraak. De single 'I'd Rather Go Blind ' (geproduceerd door Daniel Lanois) werd grijs gedraaid op de radio en zorgde ervoor dat Trixie haar werk als serveerster vaarwel kon zeggen en zich geheel op haar carrière kon storten. Naast haar solocarrière is ze ook zangeres in de supergroep Black Dub van Daniel Lanois, waarvan onlangs het eerste album is verschenen.  

Haar concert in de Muziekgieterij was onderdeel van de laatste tour voordat ze (na eerst vakantie te vieren in Mali) de studio induikt voor het opnemen van haar eerste volledig album. De concerten in België waren bijna allen in no time uitverkocht vandaar dat vele Belgische fans zich hadden verzekerd van een kaartje voor dit optreden.  Ondanks het gure winterweer en slecht begaanbare wegen hadden heel wat fans ( al dan niet op ski's) de moeite genomen om aanwezig te zijn  bij het laatste concert van 2010 in de Muziekgieterij. Velen kwamen echter wel te laat om te kunnen genieten van Jeff Taylor die het voorprogramma verzorgde en waarbij Trixie op het eind de drumpartijen voor haar rekening nam. 

Na een korte pauze nam Trixie plaats achter de vleugel en middels een instrumentale opener à la Alicia Keys veroverde ze meteen de harten van het inmiddels in groten getale aanwezige publiek. De setlist bestond uit veel nieuw werk dat straks gefilterd moet worden om haar nieuwe cd te vullen. Trixie 's stemgeluid is fenomenaal. Het ene moment zong ze ingetogen en intiem om daarna alle remmen los te gooien en vol energie en power de songs naar een grote climax te brengen. Haar stem heeft af en toe wat weg van Anouk, maar doet tevens onvermijdelijk denken aan haar te vroeg overleden vader, Chris Whitley.

Natuurlijk ontbrak haar hit 'I'd Rather Go Blind' niet op de setlist, maar voor de rest waren het zoals gezegd veel nieuwe songs die gespeeld werden, zoals 'I Breath You In My Dreams', 'Danger Mind' en 'Like Ivy'. Trixie was nerveus en dat sloeg op haar stem, maar dat soms ietwat hese geluid paste perfect bij haar songs.

Hoogtepunt van de avond was zonder meer het nummer 'Strong Blood' dat ze zong ter nagedachtenis aan haar vader en opdroeg aan haar moeder die ook in de zaal aanwezig was. Er waren sowieso veel vrienden van haar vader aanwezig deze avond om Trixie een hart onder de riem te steken. Trixie zong solo, maar werd op het merendeel van de songs op gepaste wijze begeleid door gitarist Kas Longman. Zelf speelt Trixie ook gitaar, piano en drums, een allround artiest waar we nog veel van zullen gaan horen in de toekomst.

Als toegift werd er een heuse jamsessie aan het publiek gepresenteerd waarbij Jeff Taylor samen met Trixie ervoor zorgde dat de avond eindigde in een ware explosie van geluid. Dit concert was een gepaste afsluiting van het muzikaal jaar 2010 voor de Muziekgieterij.