Op vrijdag 30 en zaterdag 31 juli 2010 vond de 6e Nederweert Live Open Air plaats. Goede organisatie, heel veel bezoekers en fijne muziek zorgden voor een dampend Raadhuisplein. Op de openingsdag stonden de Bokkenrijders, Go Back To The Zoo, The Cinematics en Ziggy Recado op de planken van NLOA.

Door hun prestatie op het Weerter Amateur Festival verdienden ze een ticket voor 2010. En dat betekent dan dat je het festival mag openen voor een vrijwel leeg plein. Maar ze hadden wel wat eigen fans meegenomen en ook de die-hard NLOA fans waren al aanwezig toen De Bokkenrijders begonnen met hun optreden. Verbazing alom toen in plaats van De Bokkenrijders de Dutch Caribean Brass Band het podium opliep en begon te spelen. Maar al gauw voegden De Bokkenrijders zich bij het kleurige gezelschap en ontstond er een aparte mix van Zuid-Amerikaanse muziek en Nederlandse hip hop. Naderhand bleek dat De Bokkenrijders meer gasten hadden meegenomen, die alemaal hun zegje kwamen doen op de beats van de DJ. Op het einde hebben ze zelfs een compleet dameskoor op het podium staan.

Het lijkt erop dat De Bokkenrijders nog niet echt hun stijl gevonden hebben. Het tweede nummer dat ze doen heeft nogal veel weg van de Beastie Boys, terwijl het volgende nummer weer raakvlakken heeft met Extince, voornamelijk door de sample van Doctor Gadget die ze gebruiken. In die laatste stijl blijft het eigenlijk wel een beetje hangen. Samen met de messcherpe teksten zorgen ze voor een lekker sfeertje op het inmiddels wat voller geworden plein en publiek reageert dan ook enthousiast op het optreden van De Bokkenrijders (JB)

Je ziet ze het denken als ze het podium opkomen:”Jeeeziss, vorige week Wessum, nu Nederweert, alweer vanuit ons Amsterdam naar een of ander Limburgs durp… brom, mopper… wat doen we hier eigenlijk?” Nou, spelen graag! En dat doet Go Back To The Zoo prima door pakkende, mid-tempo, stuwende, melodische popliedjes op het Raadhuisplein neer te leggen in een geleidelijk opbouwende set. Na de hit “Hey DJ” is weet je dat het wel goedkomt tussen de Amsterdammers en Nederweert.

Al luisterend wordt duidelijk dat de radiohits compacte totaalpakettjes zijn van alle muzikale kwaliteiten van Go Back To The Zoo. Solide drumwerk, prikkelende akkoorden, uitgesponnen solo’s, fluisterende koortjes en zelfs ballad-achtige stemmigheid maar ook hoofdrollen voor blues-achtige riffjes en rauwe zang: alles zit er in. Ook de afsluiter 'Electric' klinkt net zo strak als op de radio, alleen krijg je er live nog duistere introotjes en spannende intermezzo’s bij. Inmiddels is het ook steeds drukker geworden in Nederweert dus ja, ook dat komt helemaal goed. (ED)

Voor de tweede maal in de geschiedenis van NLOA staat er een band op het podium die afkomstig is van de Britse eilanden; Schotland om precies te zijn. Niemand weet eigenlijk wat te verwachten, maar dat wordt al gauw duidelijk wanneer The Cinematics hun set openen. Wat een heerlijke sound komt er van het podium af. Je kunt het vergelijken met de Editors, maar dan met een eigen sausje er overheen.

Je hoort overigens wel goed welke nummers van hun eerste van twee albums komen, want die missen dat sausje een beetje. Maar het publiek maalt daar niet om. Vooral de tienermeiden voor aan het podium niet, die in de zanger hun nieuwe held zien. De rest van het publiek staat te luisteren of te dansen, want stilstaan op de muziek van The Cinematics is vrijwel onmogelijk. Aan het eind wordt het publiek nog beloond met maar liefst drie toegiften van de fantastische band waar we in de toekomst vast nog meer van gaan horen (JB)

Nederweert Live Open Air is een feestje, en Ziggy snapt dat. Ziggy? De zoveelste  Bob Marley ripp-off met lamme reggae, slome roots en obligaat “Yah Man, irie!”-geroep? Neen. Dit is Anders. Dit heeft een Eigen Geluid. Ziggy wil graag dat we zijn muziek begrijpen en vraagt of steeds of we nog wakker zijn. De Renaissance Band is duidelijk bij de pinken en heeft er zin in. Zeg, zagen we de gitarist niet een keertje invallen bij Beef!? En was Ziggy niet al jaren geleden ooit support-act voor de Eindhovense band? Dat er hier en daar kruisbestuivingen hebben plaatsgevonden zou kunnen blijken uit het brede geluid en de open muzikale blik van Ziggy. Niet alleen puntige reggae, dromerige dub maar ook scherpe breaks, beetje funk en een beetje rock komen voorbij.

Aan het eind lijkt het spoor ietwat zoek, als diverse inzetjes en zelfs een veelbelovende Marvin Gaye-cover worden afgekapt en er een springerig electro-dancehall deuntje doorheen wordt geduwd, maar met de laatste toegift sluiten Ziggy Recado en The Renaissance Band keurig af. De eerste dag NLOA 2010 zit er op. Is Nederweert eigenlijk al wakker? (ED)