Dana Fuchs is inmiddels een bekende in het Weertse. Bospop vorig jaar en dit jaar in mei op Moulin Blues. Maar er zat nog een tweede tourtje in Nederland en België aan vast voordat ze naar Denemarken vertrok voor de laatste optredens van dit jaar. Zondag 20 september was de Bosuil in Weert het podium waar haar fans konden genieten van haar stem, en van de fantastische band die ze bij zich had.

 

Bekend is Dana vooral van de krachtige rocknummers, waarbij ze helemaal los kan gaan. Het achterover buigen bij de krachtige uithalen en het zwaaien met haar lange haar is daarbij een veel terugkerende uiting van de energie die ze hierin stopt. Maar ze heeft meer noten op haar zang. 'Songbird' is een heerlijk funky nummer, opgedragen aan haar overleden zuster. Maar ook rasechte blues en swingende country zijn haar niet vreemd.

 

Veel nummers van Dana Fuchs hebben een verhaal wat ze maar al te graag wil vertellen, om het publiek de nummers te laten begrijpen. Het al eerder genoemde 'Songbird' is hier een voorbeeld van maar ze vertelte ook een emotioneel verhaal over de totstandkoming van het nummer  'Misery', waardoor de emotie van het nummer dat volgt de zaal in stroomt en voor kippevel zorgt. De Etta James-cover ‘ I’d Rather Go Blind’ heeft eigenlijk geen uitleg nodig, maar ze kan het niet laten. En ze vertolkt deze klassieker met zoveel overtuiging dat de zaal helemaal uit zijn dak gaat. Dit was echt puur, net als Dana Fuchs zelf.