Oorspronkelijk is Eric Sardinas een echte blues man. In zijn jongere jaren ging hij helemaal op in de delta-blues en hij buitte deze stijl helemaal uit voordat hij uiteindelijk zijn eigen stijl ontwikkelde door de delta blues te vermengen met pure rock&roll. Dit zorgt voor een heerlijke sound die moelijk te beschrijven is . Samen met de jaren '70 uitdossingen en lange haren van Eric Sardinas en de bandleden van de begeleidingsband Big Motor verzorgen zij een prachtige show die met veel passie en plezier wordt uitgevoerd.

Helaas begint de show in de Bosuil te Weert met een klein technisch probleem met eenn van de versterkers. Maar dat probleem wordt in eerste instantie omzeilt door de microfoon te laten voor wat hij is en het eerste nummer gewoon akoestisch uit te voeren door Eric alleen. Na een kleine pauze om het probleem op te lossen is de band er helemaal klaar voor. Ze zetten een heerlijk blues-rocknummer in waarbij de band helemaal los gaat. De instrumenten worden niet gespaard, maar ze kunnen wat hebben. En dat ze al heel wat hebben meegemaakt is vooral te zien aan de gitaar van Eric Sardinas zelf. Het is een soort hybride dobro, waarvan het hout al jaren geleden een nieuwe vernislaag nodig had en op sommige plekken onderdelen met duct-tape bij elkaar worden gehouden. Maar dit draagt dan wel weer bij aan de entourage, aangezien de drie rockers helemaal in jaren '70 hyppie-stijl gekleed zijn. Broeken met hele wijde pijpen, een soort van loshangende shirts over elkaar heen gedragen, sjaals die om het middel zijn vastgebonden als riem en sjaals die als hoofddoeken worden gebruikt. Ze konden regelrecht van Woodstock afkomen.

Ook de muziek die Eric Sardinas en Big Motor spelen had op Woodstock niet misstaan, maar de blues en rock&roll die de heren spelen is natuurlijk tijdloos. Met tijden druipt de blues gewoon van het podium af, om vervolgens opgevolgd te worden door een heerlijk snel blues-rocknummer dat er voor zorgt dat de zaal uit zijn dak gaat. Daarnaast stapt Eris Sardinas regelmatig van de microfoon weg en schakelt hij zijn versterker uit om een nummer, of een deel ervan, akoestisch te vertolken, wat de emotie van het nummer nog duidelijker naar voren doet komen. De stijl is echt moeilijk te beschrijven, maar de invloeden zijn hierboven reeds duidelijk gemaakt. Het zorgt voor een unieke sound van deze drie-mansformatie, die het publiek dat speciaal voor hen is gekomen precies geeft waarvoor her gekomen is.