Nu Of Nooit, voorronde 1: Muzikaal zeer onderhoudend

GooGooMuck / 32 Ohm / Arkngthand / Funkmonster / 21 Eyes Of Ruby

Pierre Oitmann, Jerome Crutsen ,

Het is 2009, het is januari, het is weer tijd voor Nu Of Nooit. 3VOOR12/Limburg is er ook dit jaar weer bij en doet verslag. Voorronde 1 was in poppodium Fenix.

GooGooMuck / 32 Ohm / Arkngthand / Funkmonster / 21 Eyes Of Ruby

Het is 2009, het is januari, het is weer tijd voor Nu Of Nooit. De jaarlijkse door SPL georganiseerde bandwedstrijd, met als hoofdprijs een plekje in de programmering van Pinkpop, wordt dit jaar afgetrapt in poppodium Fenix. Tussen de ervaringsdeskundigen vinden we één band die voor het eerst live te zien is…

Wat krijg je als je Michel Geelen van Emotional Elvis, Mark Deckers van Red Zone Cuba en Björn van Zwamen van Sideshift Harry/Bitcho bij elkaar zet? Het antwoord; supersonische vintage-garagerock. Zelf noemen ze het soulthrash, iemand anders geeft de benaming Scooby-Doo-rock. Het zoveelste hobbyproject van de heren, dat hier zijn doop beleeft, heet GooGooMuck en oogst veel lof bij het publiek. Dit mede vanwege de speelse benadering en het duidelijke plezier dat het trio in zijn muziek legt. Waar Deckers het gehele podium benut, blijft Van Zwamen rustig deinend achter zijn orgel zitten. Wat een beetje ontypisch voor hem is. Geelen leeft zich ondertussen uit op het drumstel, waarbij hij af en toe ook de leadvocalen verzorgt. Hoogtepunt is het “disconummer” van GooGooMuck. “Daar moeten we dus meer van schrijven”, grapt Deckers naderhand. Een leuk clubje bij elkaar en muzikaal zeer onderhoudend. (PO)

Waar vorig jaar vooral de Duitstalige nummers van 32 Ohm interessant waren, komen dit jaar ook de Engelstalige nummers van de band een stuk beter uit de verf. De krautrock en Neue Welle krijgen een eigentijds karakter, dat doet denken aan het laatste geesteskind van The Killers. Toch zijn het vooral de Duitstalige liedjes waardoor de muziek van 32 Ohm je bijblijft. En, anders dan de meeste bands vanavond, heeft 32 Ohm duidelijk nagedacht over de outfits; zwart met witte stropdassen. Een beetje zoals The Hives dus, maar dan zonder gekke sprongen. 32 Ohm is interessant voor mensen die de jaren ‘80 bewust hebben meegemaakt en voor mensen die in de jaren ‘80 geboren zijn. (PO)

“Arkngthand! Arkngthand!” Het is duidelijk, de metalheads van Arkngthand hebben een hoop eigen fans meegenomen. En dat werkt mogelijk in hun voordeel, want de muzikanten zetten een wervelende show neer voor de uitzinnige menigte. Strak gitaarspel, veel toms, ronddraaiende hoofden, Maiden-achtige riffs, krachtige vocalen en een welgemeende duivelsgroet maken het plaatje compleet. Momenteel geldt Arkngthand als één van de populairste lokale metalbandjes van Limburg en het wordt snel duidelijk waarom. Een kniesoor zou zeggen, “dit hebben we al zo vaak gezien”. Dat maakt het optreden van Arkngthand er desondanks niet minder leuk op. Enkel qua originaliteit zal Arkngthand op punten moeten inleveren ten opzichte van de andere bands. (PO)

Wie de Sittardse band Funkmonster kent, weet dat we hier te maken hebben met kundige muzikanten die met zichtbaar genot hun instrumenten bespelen. Funk is het gekozen vehikel voor hun expertise, gecomplimenteerd door extracten uit aangrenzende genres als soul en blues. Wat alleen een beetje jammer is, is dat het zo keurig wordt uitgevoerd. Het is allemaal heel degelijk, soms té degelijk, waardoor de beleving voor het publiek heel anders is dan voor de band zelf. Het enthousiasme en de passie van deze muzikanten en de beeldschone zangeres valt duidelijk te constateren, maar vertaalt zich nauwelijks naar de willekeurige bezoeker. Een ander minpunt is het bluesachtige nummer, dat stiekem wel erg veel lijkt op een hit van Gary Moore. Als er een bandwedstrijd zou zijn voor North Sea Jazz, dan stond Funkmonster zonder twijfel in de finale. Nu is dat nog even afwachten… (PO)

Met een onheilspellend intro, waarna meteen een applaus van het publiek volgt, zet 21 Eyes Of Ruby de toon voor weer een overdonderend optreden. In de vier songs die gespeeld worden volgt een arsenaal aan tempowisselingen en climaxen. De laatste song, ‘Yessyana’, is een nummer van ongeveer tien minuten met een funky baslijn en dikke metalriffs die geen enkel moment vervelen. Halverwege is er een rustig, bijna jazzy intermezzo met hoge zang van Tuwann, waar je lekker dromerig van wordt. Het nummer zal verschijnen op de nieuwe cd ‘Conquer The World pt.4’, dat op 21 maart uitkomt. Als een strak geheel raast de band door de set om je vervolgens verbouwereerd achter te laten. Een adembenemende set. Deze band verdient het om groot en bekend te worden. (JC)

Aanstaande vrijdag, 16 januari, zal L1 TV een programma uitzenden dat volledig in het teken staat van de eerste voorronde van Nu Of Nooit afgelopen zaterdag in Fenix te Sittard.