"Veer bringe uch unne innorme bak herrie, want det kinne we". Björn van Zwamen spreekt namens Ninkasi Jr het publiek in het Amsterdamse Winston Kingdom toe. Ach, Limburgs is ook Nederlands. De Nu Of Nooit-voorronde was eigenlijk het eerste optreden voor Nikasi Jr, dus de echte vuurdoop vindt een weekje eerder plaats, en dan meteen maar naar Amsterdam. Het is 17 januari en Super 88 presenteert ‘Girth Grind Gossip’, een tien songs tellend album met bijbehorende (rood/oranje doorschijnend vinyl!) single.
Super 88 zal vandaag net als tijdens de eerste cd-presentatie in Eindhoven drie bassisten laten rouleren op het podium, het voorprogramma Ninkasi Jr speelt zonder. En ja, alleen een drumstel en een gitaar maken samen ook heel veel geluid. Met de juiste stemming, veel snelheid, de juiste riffs, een grof zanggeluid en een klonterig geluid krijg je het dan voor elkaar om het publiek met schrik in de ogen te laten protesteren als je vanaf het podium “en dan nu een ballad” roept. Dat valt gelukkig reuze mee, de song is van hetzelfde soort baksteen, hij wordt alleen een beetje langzamer het publiek ingeflikkerd. “De nummers zitten er pas echt in als je elkaar kan opvangen als het misgaat”, zegt drummer David na het optreden. “Het ging ons puur om het gevoel waarmee we de muziek overbrengen, we hebben er geen klok naast gehangen. De tijd is voor de realiteit, gevoel is voor de muziek.”
Super 88 brengt een interessante mix van oud en nieuw werk, maar de nadruk ligt op de muziek van de laatste plaat ‘Girth Grind Gossip’. Het begin is opvallend, als frontman Sjoerd het publiek zonder microfoon begint toe te zingen tijdens ‘Evening Song’. Wat opvalt aan het nieuwe werk dat Super 88 vanavond ten gehore brengt, is dat het zeer gevarieerd is. Elk nummer kent een duidelijk eigen karakter en in elk nummer zit veel dynamiek en verschillende overgangen. De lijvige improvisaties zijn grotendeels verdwenen, ze komen wel nog voor in het zware ‘Arms Majestically’ en de altijd zeer gewaardeerde afsluiter ‘Fußball’. Alle drie de bassisten spelen alsof ze al volledig zijn ingespeeld met de andere muzikanten. Iedere bassist heeft zijn eigen stijl en geluid, en het is Super 88 gelukt de juiste bassist aan het juiste nummer te koppelen.
Ook de keuze voor de nummers ‘Single Night’ en ‘Wreck This Car’ voor de single lijkt de juiste: het eerste is een ode aan de vinyl single waarop de song zelf geperst is en klinkt springerig en swingend. ‘Wreck This Car’ begint als een trage blues-song en gaat over in een sneller gedeelte met scherpe accenten en melodische koortjes. Een dergelijke opbouw is ook te ontdekken bij ‘Put It Away’. Deze song heeft een stemmig transparant intro en gaat via een iets stekeliger middenstuk over in een zeer krachtig einde, terwijl het precies andersom verloopt in ‘Wave Sustain’: een puntig begin dat omslaat naar een loodzware massa. In het begin van ‘Talking To Someone Like you’ gebruikt drummer Vincent maracas en geen stokken om zijn drums te bespelen, wat mooi past bij de sfeer van dit nummer, waarin ook mooi baswerk en sterke breaks zitten. ‘Bite My Lip’ is een pittig nummer dat van voor tot achter op volledige snelheid gespeeld wordt en bol staat van op hol geslagen gitaarloopjes.
Al deze tegenstellingen in en tussen de nieuwe Super 88-songs maken het geheel tot een spannende set die een goede afspiegeling is van wat ‘Girth Grind Gossip’ te bieden heeft. De cd is te bestellen via de website van de band.