De theatertour van Room Eleven is voornamelijk gebouwd op de nummers van de cd 'MMM… Gumbo'. Veel nummers heeft de band speciaal voor deze tour in een nieuw jasje gestoken en er is zelfs een heus decor. Volgens zangeres Janne Schra, hebben ze niet het hele podium meegenomen naar Roepaen, omdat de grootste decorstukken (kamelen en olifanten) niet ophet klein podium passen. Desondanks wilden ze perse in Roepaen optreden, mede omdat Janne vorig jaar had voorgesteld dat ze er eigenlijk ieder jaar een optreden zouden moeten doen.

Dat de nummers aangepast zijn voor de theatershow is overigens geen minpunt. Met de muzikale kwaliteiten van Room Eleven ben je eigenlijk verzekerd dat je in zo’n geval net zo goed een dijk van een show krijgt, vol van instrumentale en vocale hoogstandjes. Zo stelt zangeres Janne zich meteen kwestbaar op door de show in haar eentje te openen, terwijl de rest van de band plaatsneemt bij hun instrumenten. Dat dit een succesvolle opening is blijkt wel uit het applaus achteraf. De toon is meteen gezet. Dit wordt een een optreden waarbij de lat hoog ligt.

Gedurende de show wordt er veel van plaatsen en instrumenten gewisseld door de muzikanten, die allen ook heel onverwacht, voor het publiek althans, een solo inzetten die gewoon voorvloeit uit het desbetreffende nummer. Nummers worden alleen met gitaar of piano gespeeld, er worden banjo’s bijgehaald, en de drummer begeleidt een nummer zelfs een keer nummer op de klankkast van de bas-banjo, terwijl de bassist hier vrolijk zijn werk op doet. Ook met de zangkwaliteiten van de muzikanten zit het wel goed, getuige het accapella nummer dat ze ten gehore brengen.

Na de pauze komt Room Eleven via het middenpad op met louter akoustische instrumenten, terwijl Janne de zang voor haar rekening neemt door een megafoon. Als vervolgens bij aankomst op de bühne blijkt dat haar microfoon het niet doet, gaat ze vrolijk verder door de megafoon. Als bij het volgende nummer dit probleem nog niet compleet is opgelost, ze hoort tenslotte niets door haar monitor, gaat ze toch gewoon door met zingen, terwijl ze ook nog eens aanwijzigen geeft aan de geluidsman. Klasse!

De rest van het tweede deel van het optreden verloopt vlekkeloos en er is nog ruimte voor een toegift van maar liefst drie nummers. Wanneer hierbij Janne’s monitor het ook weer laat afweten, besluit de band op de rand van het podium plaats te nemen om het laaste nummer ten gehore te brenge, zodat Janne toch nog iets hoort. Door de kwaliteiten van de band zijn ze niet voor één gat te vangen en dat blijkt wel uit deze laatste toegift. Een staande ovatie is het gevolg.

Wederom een fantstisch optreden van Room Eleven in Roepaen. Vol humor, improvisatie, fantastische muziek en een perfecte sfeer. Een aanrader voor iedereen.