Colossa nestelt zich in je hersenpan

Debuut-EP van Colossa is er een waar je "u" tegen mag zeggen

Jerome Crutsen ,

Colossa brengt op ‘Colossa EP’ dansbare melodische desertrock in de stijl van Queens of the Stone Age.

Debuut-EP van Colossa is er een waar je "u" tegen mag zeggen

Op 3 maart bracht de nieuwe band Colossa zijn debuut-EP uit. Op dit schijfje worden rauwe songs gecombineerd met melodische rockdeuntjes waarop je kunt swingen. Colossa is halverwege 2008 ontstaan waarbij er meteen een start gemaakt is  met het schrijven van nummers voor hun EP 'Colossa'. Deze EP is te downloaden vanaf de website. De band bestaat uit bassist Bas Braam (ex-37StabwoundZ, ex-Mindfold), drummer Dennis Meentz en zanger/gitarist Remo Eijssen (ex-Mindfold). 

De vijf aanstekelijke en dansbare desertrocksongs staan als een huis, maar de invloeden van Queens of the Stone Age en Foo Fighters zijn duidelijk hoorbaar. Soepele gitaarriffs, zuivere maar toch enigszins rauwe zang, knallende bassloops en pompende drums; de EP bevat het allemaal. 'You Get Me High' zou zo op het album ‘Songs From The Deaf’ van QOTSA kunnen staan, aangezien het veel weg heeft van het nummer 'First It Giveth'. Een heerlijk melodisch nummer, dat zich al snel in je hoofd nestelt, net als de rest eigenlijk. 

Het tweede liedje, 'It Feels So Good', bevat een hoger tempo en stampt stevig door. Rauw, intens en puur; meer is er niet nodig. Inzettend met de koebel, die steeds vaker terugkeert bij bands tegenwoordig, zou je 'You Gotta Do It All The Way' tot single kunnen bombarderen. Melodischer dan dit kan bijna niet, de aanstekelijk rollende basslijn en de harmonische zanglijn zetten zich meteen in je hersenpan om vervolgens niet meer los te laten.

Ook dit geldt voor de volgende song, getiteld 'Siren', waarin zelfs een cello voorkomt. En de "woohoo’s" en "waa’s" maken het dat je weer meedoet. 'Reborn', daarentegen, is weer een echte stamper en knalt uit de speakers. Ook hier is de cello weer aanwezig maar is nu wat moeilijker te onderscheiden door de keiharde gitaarriffs en hakkende drums. Met een stomend einde is deze EP er een waar je "u" tegen mag zeggen, ondanks de zeer hoorbare invloeden.