Mark Reijven, gitarist van de prog-metal band Nem-Q benoemt zijn vijf favoriete albums allertijden:
#1 Jeff Buckley - Grace
Ik heb Jeff Buckley zoals zo velen pas leren kennen na zijn veel te vroege dood in '97. Vanaf het eerste moment dat ik Grace beluisterde heeft zijn geweldige stem en gitaar me niet meer los gelaten. Prachtige songs als Hallelujah (origineel van Leonard Cohen), Last Goodbye, Grace en Eternal Life komen aan je voorbij. Dit is zo'n album dat je over je heen kunt laten komen en waar je nog eens echt van kunt genieten. Een verklaring dat deze plaat in '94 niet doorschoot naar de top van de charts en daarom bij velen onbekend is, had vooral te maken met de toegankelijkheid van de songs. Want apart en eigenzinnig zijn ze wel (Lilac Wine, Corpus Christie Carol).
#2 Alice in Chains - Dirt
Geen Nirvana, geen Pearl Jam, geen Soundgarden maar die andere uit Seattle: Alice in Chains. Eigenlijk vind ik dat je ze niet in het grunge-lijstje mag zetten. AIC heeft namelijk niet die typische grungesound als je het mij vraagt. Die stem van Layne Staley (ook alweer te vroeg gestorven) en die vette gitaar van Jerry Cantrell zijn gewoon prog! Vanwege hun veelal donkere sound en zware teksten hebben ze nooit echt het succes van 'die andere' Seattle bands kunnen overtreffen. Is ook niet erg. Dit heeft hun namelijk wel mooi de vrijheid gegeven te doen waar ze goed in zijn.
#3 Metallica - Black album
Mag absoluut niet in mijn lijstje ontbreken. Deze schijf heb ik halverwege de jaren '90 helemaal gaar gedraaid en heeft me definitief de rock- en metalmuziek in getrokken. Moet ik nog uitleggen waarom? Lijkt me overbodig. Ondanks dat het schijfje compleet gaar is doet ie het overigens nog altijd.
#4 Guns 'n Roses - Use your Illusion 2
Het komt niet zo vaak voor dat een sequel beter is dan z'n voorganger, maar in dit geval zeker weten wel. Deze schijf vuurt de ene na de andere hit (Civil War, Yesterdays, Knockin' on Heaven's Door, Estranged, You Could be Mine, Don't Cry) op je af en komt pas met gierende banden tot stilstand bij het ietwat vreemde (misp)laatste nummer. Use your Illusion 2 is zo'n plaat die je zonder moeite over 50 jaar nog eens op kunt zetten zonder dat ie achterhaald gaat klinken. Erg jammer dat Axl 'nowadays' nog altijd meent het succes te kunnen evenaren.
#5 Tool - Aenima
Voor iedereen die progrock hoog in het vaandel heeft staan is dit natuurlijk dé ultieme Progplaat. Ik vraag me nu nog altijd af hoe die gasten bij dergelijke thema's en teksten zijn gekomen en hoe ze deze hebben weten om te zetten in hun muziek. Diepgaand, duister, dubbelzinnig, artistiek (denk hierbij vooral aan hun clips) maar bovenal is Tool een band die als geen ander een bepaalde sfeer en show weet te brengen. Live kun je ze het beste zien net na zonsondergang (zoals Pinkpop 2006). In het schemerdonker komt de band namelijk pas echt goed tot z'n recht. Een onuitwisbare herinnering is het gevolg.