Tijdens de vierde voorronde van het Weerter Amateur Festival (WAF) spelen de volgende bands: Viberider, Seventh Sin, Malicious Dream en FreeStroke. LET OP: De derde voorronde van het WAF vindt plaats op vrijdag 13 april, de vierde voorronde een dag later, op zaterdag 14 april. De volgende personen testen één nummer van elke band en geven hun oordeel: Dolf Smolenaers is zanger van de Feromones. Met deze band stond hij vorig jaar zelf op het Weerter Amateur Festival. Voor 3VOOR12/Limburg testen deze week Jerome Crutzen (schrijver) en Cedric Muyres (eindredactie en tevens lid van de band Findel). Viberider – ‘On And On’ Dolf: “Deze song begint met een zo vaak gehoord gitaarrifje, maar dit blijft toch interessant vanwege de geweldige grungy gitaarsound. Lekker vies zonder te veel die metal-überdistortionsound te krijgen. Ook de stem later gaat niet vervelen door de vette effecten (hoor ik daar chorus en analoge delay?). Ik moet zeggen dat ik die experimenteerdrift wel kan waarderen. Viberider was naar mijn mening de beste van de vijf Nu Of Nooit-finalisten, maar dit neemt niet weg dat live de sound toch wat minder apart is dan op de plaat. Die zangeffecten mogen live ook best! Ondanks dat ik totaal niet ‘into’ deze muziek ben, kan ik net als iedereen horen dat deze band enorm strak en technisch begaafd is. Zeker één van de kanshebbers!” Jerome: “Niet het beste nummer van de cd ‘Evolve The Long Lead’, maar gewoon een lekker in het gehoor liggende song. Groovend á la Queens Of The Stone Age, rockend en toch poppy. De combinatie van pakkende refreintjes, wisselende zanglijnen en stevige gitaren maakt dat het toch net niet te lomp klinkt. Een band die het nog ver kan gaan schoppen, gezien ook de bandsamenstelling bestaande uit ex-leden van Dreadlock Pussy, Face Tomorrow en Swan Vesta.” Cedric: “Het eerste dat opvalt is het superdikke geluid, vet! Tof ook dat basloopje na het begin van de zang, je gaat meteen meebewegen met je hoofd; goede groove. Hoewel ik eigenlijk niet zo van stonerrock hou vind ik dit stiekem best wel leuk. Het is sowieso vet dat er een bandje in Limburg is dat het weer eens allemaal net wat anders doet. Het enige nadeel van het nummer (of het genre) is dat het allemaal zo blijft hangen. Van mij had er wel een mooie versnelling of brug in mogen zitten; gewoon iets meer spanningen binnen het liedje. Maar dat neemt echt niet weg dat dit heel goed en professioneel klinkt.” Seventh Sin – ‘Innocent Child’ Dolf: “Dan Seventh Sin. Hier wordt de zware distortion wél uit de kast gehaald en ook de strakke basedrum met de typische sound doet me na twee maten al vermoeden dat we hier te maken hebben met metal. In onze provincie wordt deze muziekstijl vaak gespeeld, zoals we allemaal weten, en dat maakt het moeilijk voor een band om zich te onderscheiden. Deze band slaagt daar niet in en verdient daardoor zeker niet de originaliteitprijs. De grote voorbeelden in het genre After Forever, The Gathering en Within Temptation hebben allemaal iets wat hen onderscheidt van de rest en dat ontbreekt bij deze band nog.” Jerome: “Wat opvalt meteen is dat de opnamekwaliteit erg slecht is. Het nummer is erg zacht opgenomen, terwijl dit soort muziek gewoon moet knallen. Deze band zou zo in het voorprogramma van After Forever of Nightwish kunnen, ware het niet dat er al zoveel van dit soort bands zijn tegenwoordig. Het nummer is opgebouwd zoals al die songs eigenlijk klinken; stuwend, beukend, keyboardje erbij en dubbele zang. Een grunter en een vrouwelijke stem. Niets bijzonders en ook niet erg spannend.” Cedric: “Deze productie is even wennen, maar als je het nummer voor de tweede keer luistert, klinkt het wel goed. Erg origineel is het alleen niet, ben ik bang. Ook hier zit ik niet echt in het genre, maar je zou mij als leek zo wijs kunnen maken dat dit van iedere willekeurige gothic/metalband is. En dat is natuurlijk jammer, want je wilt als band toch uniek zijn. De zang in dit nummer is wel oké, in het begin wat minder, maar op sommige punten erg sterk. En dat is in ieder geval een pluspunt. Verder zou ik het wel tof vinden als er eens een metalband gaat komen die korte nummers maakt. En die gitaarsolo is ook niet echt heel vet, zoals ik dan bij een nummer als dit zou verwachten. Tot slot: Erg tof einde, dit nummer!” Malicious Dream – ‘Distress Of Pain’ Dolf: “Malicious Dream hakt er meteen flink in; staccato gitaren, dito drums. Naast dat de heren volgens mij ongelooflijk strak kunnen spelen, ligt dit ook deels aan de productie. Die vind ik erg goed en hier moet veel werk in gezeten hebben. Lekkere stereo-gitaarsound! De grunts klinken overtuigend, de tweede stem minder. Ik ben benieuwd of deze machinale metal live net zo overtuigend is. Met contrast werken is goed om jezelf te onderscheiden van de rest en dat doet deze band goed. Met het akoestische stukje in het midden van het nummer gaan ze toch misschien iets te ver, het lijkt nu een beetje los te staan van de rest.” Jerome: “Het nummer begint lekker strak en meteen in de aanval. Hakkend, groovend en tevens swingend. Het komt als een wals over je heen en neemt je mee in de grotten van de hel. Als je de stem hoort, krijg je spontaan pijn in je keel. Het is geen bijzonder nummer, maar wel spannend genoeg om de aandacht erbij te houden. Dit mede door de dubbele zang, een combinatie van grunt en melodisch, en halverwege de song het akoestische intermezzo. Headbangen!!!” Cedric: “Hoewel de muziek hier misschien wel het beste klinkt van deze luistertest staat de zang veel te hard. En zo goed is die zang helemaal niet, dus dat is wel een vreemde keuze wat mij betreft. Complimenten aan de drummer die het allemaal erg strak houdt. Wat ik vooral sterk vind hier is de mooie akoestische brug, om daarna nog even een finale te knallen. Dat contrast in het nummer is erg goed. De tweede helft van dit nummer zit beter in elkaar dan de eerste helft.” FreeStroke – ‘Without You’ Dolf: “In de eerste plaats wens ik de band FreeStroke veel succes toe met zich te handhaven tussen het gitaargeweld van de andere drie bands van deze voorronde. Helaas vrees ik ervoor op basis van deze demo. Alles wat ik hoor klinkt me erg cliché in de oren, van de akkoorden en de instrumentatie tot de uitvoering. De productie van het nummer sluit hier helaas mooi bij aan: Hi-fi klinken is natuurlijk oké, maar dit is wel echt over the top op de verkeerde manier. Ook de titel die het nummer eigenlijk had moeten krijgen, ‘With Or Without You’, is natuurlijk niet bijster origineel. Ik hoop dat het live verrassender is dan het op plaat doet vermoeden.” Jerome: “Bij het horen van dit nummer moest ik meteen denken aan U2 en bands als Kane, Default, Creed en enigszins Pearl Jam. Het refreintje klinkt ook nog bijna als ‘With Or Without You’ van deze welbekende en al jaren wereldwijd beroemde band (U2 dus). Het is een akoestisch nummer dat erg melancholisch en depressief klinkt en daarnaast erg simpel is gemaakt. Hopelijk is niet een heel optreden akoestisch, want dan wordt het een erg saaie en langdradige set.” Cedric: “Leuk om na al dat gebeuk een rustiger nummer te horen. Een mooi akoestisch liedje waar na anderhalve minuut de hele band invalt. Qua genre vind ik dit indiegitaarrockliedje het leukst. Maar het is wel de minste productie. Wat meer tweede stemmen waren hier erg op zijn plaats geweest. En dan niet in dezelfde toon als de gewone zanglijn. Alleen dat ‘With Or Without You’ in de tekst van het refrein heb ik geloof ik wel al in een stuk of honderd nummers eerder gehoord. Maar na dit nummer ben ik wel benieuwd naar meer van deze band en dat had ik bij de andere drie tracks iets minder. Leuk!”