Net buiten de bebouwde kom van het Brabantse dorpje Schijndel wordt de aftrap van het Nederlandse festivalseizoen gehouden in de vorm van Paaspop. De organisatie had het niet beter kunnen treffen met het weer. Zo bleek ook uit het druk bezette en groots opgezette festival. Twee tenten, variërend in grootte, gaven bands gelegenheid hun kunsten te vertonen. Maar daarnaast speelden nog bands in de theatertent en de restauranttent. En voor een afwisseling van muziekstijl kon het hart opgehaald worden in de tent van Extrema. Dus er was meer dan voldoende te beleven op het ambitieuze festival. De drie Limburgse bands op Paaspop waren verdeeld over de twee festivaldagen: Vroeg in de avond betrad After Forever het podium met zijn bombastische fantasy-metal. Floor en haar metgezellen brachten vol overtuiging en enthousiasme een strakke set gevuld met nieuw en oud werk. Het viel hierbij op hoe de band zich ontwikkelt. Vooral als je de nieuwe single van de band, 'Energize Me', hoort, waarna een nummer van het album 'Decipher' werd gespeeld. After Forver heeft er duidelijk voor gekozen om de songstructuren te vereenvoudigen. 'Energize Me' is dan ook een uitermate toegankelijk nummer. Over een tiental dagen zal het nieuwe album, getiteld 'After Forever', in de winkels liggen. Dan zal blijken of deze ingeslagen weg over de hele strekking van het album is doorgevoerd. Vooralsnog luisteren we in de liveset maar al te graag naar de goed doordachte nummers met geweldige breaks van drummer André, die zich aanzienlijk minder laat beperken in zijn spel dan bijvoorbeeld Stephen van Within Temptation. En als we dan toch vergelijkingen maken is het bereik van Floor haar stem aanzienlijk groter dan dat van Sharon. En juist door dit bereik is haar geluid veel plezieriger om te horen. De band had te lijden onder het wollige geluid wat de tent in geblazen werd. Het viel op dat vrijwel alle bands op het 'Masters Of Rock'-podium vergezeld waren met een slecht 'Front Of House'-geluid: De gitaren waren ongedefinieerd en wollig. De zang stond te zacht in de mix. Wat wel uitermate goed was uitgemixt waren de drums. Na ongeveer drie nummers in de set was gitarist Sander verdwenen van het podium. Dit was duidelijk merkbaar in de kracht van het bandgeluid. Desalniettemin overtuigde After Forver het Brabantse publiek en wachten we met smacht op het aankomende album. Later die avond, op hetzelfde podium, vertaalden de raslimburgers van de Heideroosjes hun idee van punk-rock. De Horstenaren brachten onlangs hun nieuwe album 'Chapter Eight, The Golden State' uit. Als er tijdens een set op een festival zowel nieuw en oud materiaal wordt gespeeld hoor je ook bij deze band de evolutie. Heideroosjes is juist de diepte in gegaan. Als je nummers van hun meest recente album vergelijkt met bijvoorbeeld 'Johnny En Anita', wordt dit verschil wel heel confronterend duidelijk. Het is dan wel beangstigend dat ook in Schijndel het genoemde liedje uit volle borst wordt meegezongen. Maar goed, de band heeft er duidelijk voor gekozen om nummers van iets meer muzikale diepgang te produceren. Daarbij horen ook de teksten. En liefst in het Engels. Nu is Marco Roelofs geen werelddichter in het Engels. De rijmwoorden lijken op een nummer wat op de hak genomen wordt in een komische tv-reclame van een gerenommeerd casino. Maar na "Johnny en Anita, samen op de Sita" is het een hele klim naar boven. De opmerkingen tussen de nummers door zijn voornamelijk gericht op de lachspieren, maar bereiken veelal niet hun doel. En na viermaal proberen grappig te zijn, is de humor daar ook wel weer vanaf. De gimmick van bassist Fred als clown wordt heel snel oud. Maar als de gemiddelde levensduur van een band in Nederland ongeveer op vijf jaar staat, mag het toch wel wat betekenen dat Heideroosjes al zo lang meedraaien. Ik kan me nog herinneren dat ik voor het eerst crowdsurfte tijdens een concert van de Heideroosjes, ruim vijftien jaar geleden. En misschien was het op Paaspop ook wel een ontmaagding op dit gebied voor enkele van de bezoekers. Want wat op de meeste festivals niet mag, gebeurde stiekem toch. Er kroop zelfs een puber op het podium, die al snel zijn weg weer vond in het publiek, na Marco kort te hebben lastig gevallen. Het hoogtepunt van de zaterdag was met verve de Amerikaanse hardcoreband Ignite. Ondanks de stemproblemen van hun zanger, niets dan lof over hun set. De zondag, Eerste Paasdag, stond volledig in de teken van de lente. Het bezoekersaantal was dan ook aanzienlijk hoger. Uitverkocht zelfs. Maar dat is ook absoluut niet bevreemdend met een programmering als deze; Blof, Ilse DeLange, Peter Pan Speedrock, Within Temptation, Beth Hart en ons eigen trots in bange dagen: Rowwen Hèze. Rond de klok van 19.30u betrad het grootste Limburgse exportproduct op de nationale markt het podium. Als je denkt aan Rowwen Hèze, dan dwingt het toch respect af als een band, stug houdend aan hun genre en dialect, het zover weet te schoppen binnen Nederland. Maar dan denk je iets verder na en zie je bezopen boeren die hun maandsalaris aan bier door een feesttent laten vliegen. En zo ook in het Brabantse Schijndel. Vanaf het intro al regende een beker of tien op het publiek neer. Vanaf het eerste nummer toomde het publiek in met een matige twee bekers per nummer. De band weet de meeste bijval in het publiek te krijgen voor wat betreft springen en dansen. Bløf weet aanzienlijk meer mensen aan het zingen te krijgen, maar Rowwen Hèze is er voor de feeststemming. De band zelf spettert niet van enthousiasme. Het heeft weinig interessants om te zien. Neerlandsch grootste exportproduct, en nu echt, Within Temptation pakt dit later op de avond via het andere uiterste aan. Maar Rowwen Hèze boeit het publiek met hun muziek en dat alles in het Limburgs dialect. Al wijkt dit niet veel af met het taalgebruik van de omgeving rond de grens van de beide provincies. Toch heeft Jack ervoor gekozen om de aankondigingen in het algemeen beschaafd Nederlands te doen. Jammer, want de mensen verstaan je toch wel. Het maakt voor het publiek niet uit wat de band speelt. Alles gaat er gretig in. De band speelt ook een afwisselende set. Ook op de zondag is er geen sprake van een hoogtepunt afkomstig uit onze eigen provincie. Deze titel gaat naar de blonde zangeres met het meest schattige accent; Ilse De Lange.