CLUB GUARANÁ Club Guaraná opent de muzikale middag in De Bosuil. De band wisselt Cubaanse klanken af met Blues, Jazz en Latinrock. Met gemak doet Club Guaraná ons het slechte, koude Nederlandse winterweer vergeten en herinnert het ons aan mooie zomerdagen met waterijsjes en barbecue. De fantastische zanger draagt nota bene een Rick Felderhof-hoedje. Helaas gaat de zangeres één keer de fout in, maar dat neemt niet weg dat je kunt zien dat de band erg op elkaar ingespeeld is en er duidelijk zin in heeft. Muzikaal absoluut één van de beste bands van de middag. (PO) GREEN DREAM Presentator Joery Wilbers springt na Club Guaraná het podium op om de tweede band, het Maastrichtse Green Dream, aan te kondigen. Hij maakt in enthousiaste bewoordingen duidelijk dat het aantal negatieve reacties over de relatief hoge gemiddelde leeftijd van deze band beperkt bleef tot maar liefst één! En daar is hij maar wat blij mee. Terecht natuurlijk, want voor zover ik me kan herinneren deed Green Dream nooit eerder mee aan Nu Of Nooit, iets wat net zo goed geldt voor de andere vier bands in deze finale. En dát is wel eens anders geweest. Twee keer meedoen en dan de derde keer als band de finale halen. Niet echt Nu of Nooit... Maar vandaag hebben we dus te maken met een terechte 'nu' óf 'nooit'-atmosfeer. En daarin speelt Green Dream een voor hun doen stevige set met mix van een aantal 'klassiekers' en gloednieuwe song. De klassieke Rock-nummers komen van de CD 'Ready to Go' en zijn gerijpt en gerauwd. 'Shy', 'Ready to Go' en het opbouwende 'Blow' worden gepassioneerd gebracht en zijn tot in de details goed verzorgd. In de nummers van de nieuwe CD 'Women' laat Green Dream horen meer divers te opereren met het schone slaapliedje 'One More Night' als ruspunt en het country-getinte 'Rockin'Babe' als baksteen op een lichtgevoelige maag tussendoor: een zap-moment. Green Dream sluit af met een zingende bassist. Tijdens de voorronde werd deze keuze nog betiteld als hoogtepunt van de set, maar vandaag slaat de stem van Coen van Dam me iets te vaak door naar het schreeuwerige. Daarmee is het niet de beste set van Green Dream, maar dat mag absoluut geen reden zijn om hen hier zonder compliment af te serveren: de beste songstructuren zijn vandaag dromerig groen van kleur. (KvdB) SALTO DEL MUERTO Als er één band is tijdens deze spannende Nu Of Nooit-finale die eigenlijk op Pinkpop moet staan, dan is het wel Salto Del Muerto (vroeger Salto del Muorto, maar dit bleek niet juist...). Géén Metalband, maar wel met de nodige portie gitaren. Stevig en bij vlagen agressief qua sound, doch erg origineel en heel fris. Helaas gaat het openen aan Pinkpop aan de neus van deze band voorbij. Voor de originaliteit wordt de band wel beloond in de vorm van de Zilveren Rozenknop, een aanmoedigingsprijs. Of Salto Del Muerto écht aangemoedigd dient te worden valt te bezien, want het optreden is energiek en veelbelovend. Maar het is een bijzonder leuk steuntje in de muzikantenrug, want de aanmoedigingsprijs heeft een waarde van EURO 500,-. Hopen dat Salto Del Muerto dat aan iets nuttigs gaat besteden. En bier valt daar in dit geval niet onder... (PO) ALIZE Daar waar Salto del Muerto de aanwezigen flink enthousiast weet te krijgen, is dat bij Alize in het begin toch écht een stuk minder. Misschien omdat na de harde gitaren we met zijn allen even moeten wennen aan een heel ander geluid: 'da' Funk. Alize komt uit Sittard. En je zou dat bijna 'Funktard' gaan noemen met een scene aan bands als Mo'Jones, Funkmonster, Honky Soul en Alize. Alize onderscheidt zich hierbinnen door de rappende Max P en ja, alweer de beste muzikant, Thijs Schrijnemakers op toetsen. Is er eigenlijk een Nu Of Nooit-avond geweest waar hij geen beste muzikant was? Jammer dat Thijs' capriolen aanvankelijk nogal ver weg verscholen blijven voor het oor, maar gaandeweg overtuigt Alize en neemt het de aanwezigen mee in de levensovertuigingen die Max P over het publiek strooit. 'Alize before you Realize' is daarvan hetgeen dat tot de lengte van dagen in je hoofd zal blijven hangen. Of ze het zichzelf al realiseren is tot op heden de vraag. Daarom nog maar eens het juryverdict: Alize op Pinkpop 2006! (KvdB) THE FEROMONES Het publiek gaat vervolgens weer uit zijn dak tijdens het optreden van The Feromones. En dat ondanks alle technische problemen die er optreden: van een kapotte snaar tot een synthesizer die het begeeft. De band met het typische 'jaren tachtig'-geluid dat dezer dagen zo in trek is, laat zich desondanks niet uit het veld slaan. Denk aan Kaiser Chiefs, Franz Ferdinand, Bloc Party en zo kunnen we nog wel even doorgaan. Misschien is het allemaal niet even strak, maar in vergelijking met de voorronde zijn ze er toch zeker qua samenspel en podiumpresentatie stukken op vooruit gegaan. De energie en het enthousiasme van deze broekies kan de jury jammer genoeg niet overtuigen. Terwijl het in het vierhonderd koppen tellende publiek zoemt nog vóórdat de band überhaupt op de planken is gekomen: The Feromones zouden wel eens een grote kans maken deze finale te winnen. Maar de hoofdprijs gaat aan hun neuzen voorbij en ze eindigen verbazingwekkend genoeg op een laatste plaats. En dit kan het publiek niet waarderen; het boegeroep klinkt hard door de zaal. Maar ook zonder Pinkpop redden deze jonkies het wel getuige de vele goede reacties van de aanwezigen. (JC) Gezien: Bosuil, Weert- zondag 5 maart 2006 Tekst: Pierre Oitmann, Kees vd Berg & Jerome Crusten Foto's: Bart Notermans