De warme kleuren en retro kroonluchters waren niet de enige reden voor mij om naar de Nor in Heerlen te gaan; Ik speel al enige tijd op een handgemaakte ‘Richard Verhoeven’ basgitaar en dit heerschap is de bassist van Draztic Lee Spaztic. Ik had hem echter nog nooit aan het werk gezien. Dat DLS zijn roots in Heerlen heeft is meteen duidelijk aan de goed gevulde Nor. De vier leden hebben hun oorsprong uit lokale bands als Mr. Potatohead en Mato Grosso. Ik kreeg te horen dat dit pas hun derde optreden was en hun CD dus is opgenomen zonder dat band live op het podium heeft gestaan, knap. De titelloze CD bevat vier eigen nummers en twee Primus covers. Naar de pers zegt DLS het volgende over hun stijl: “Met invloeden van onder ndere Frank Zappa, Primus, King Crimson, Pink Floyd, D.R.I., Slayer, Jaco Pastorius en nog vele andere helden uit de muziek speelt Draztic Lee Spaztic een zeer gevarieerd repertoire”. Klopt! Ik hoor dat DLS in twee sets hun eigen, knap in elkaar gezette nummers afwisselen met het beste wat voornoemde helden zoal te bieden hebben. Dat hier een band met ervaring staat is wel duidelijk, het geluid is voor cafébegrippen erg goed, kwestie van goed afstellen en discipline. De heren zijn erg goed op elkaar ingespeeld en dat is een weldaad voor je oren bij de meer complexere songs. Er gebeurd genoeg op het podium, de zanger/gitarist staat dan weer met, dan weer zonder instrument zijn beste te geven en hij voelt zicht zichtbaar thuis tussen al die DLS T-shirts. Hij heeft een stem die afwisselend genoeg is om de toch niet misselijke covers te dragen Dit doet hij met genoeg theatraal gevoel om het ook visueel vermakelijk te maken. De rustig ogende gitarist speelt netjes alles op zijn plek. De strakke drummer weet dat hij in deze omgeving zijn bekkens niet moet martellen en zijn (dubbele) basdrum weet de weg naar onze onderbuiken te vinden. De bassist laat duidelijk horen (en zien) wie er nu eigenlijk het beste op de door hem gebouwde instrumenten kan spelen. Er is veel applaus deze zondagmiddag en ondanks dat het grootse gejuich opgaat na de Primus klassieker ‘Too manny puppy’s’, zit het met het eigen werk van DLS meer dan goed. Het moet volgens mij wel heel raar lopen als wij binnenkort niet meer gaan horen van Draztic Lee Spaztic. Programmeurs, let u even op?