't Smoesje verjaart

Café trakteerde Roermond op een feestje met een viertal bands

Cedric Muyres, Pierre Oitmann, ,

“Er is er één jarig, hoera, hoera…!”
Nou, laat het zingen maar niet aan de redacteuren van 3VOOR12/Limburg over. Want Limburg kent gelukkig genoeg bands die dát beter kunnen. En vier daarvan waren afgelopen zondag te vinden in ’t Smoesje, een café gelegen naast de Azijnfabriek in Roermond. Ska, nu-metal, punkpop en hardrock waren goed vertegenwoordigd. En het bier natuurlijk ook.

Café trakteerde Roermond op een feestje met een viertal bands

Zoals eerder vermeld op 3VOOR12/Limburg viert Café ’t Smoesje haar tweejarig bestaan. En dat geheel in stijl, met vier stoere (semi-)Limburgse bands! Het is hier al eerder geschreven en het zal er ook nog wel vaker komen te staan, want Sideshift Harry is gewoon een goede band die zélfs op zondagmiddag de mensen in ‘t Smoesje aan het dansen krijgt! Van een zondagmiddaggevoel is geen sprake meer en jong en oud danst op de vrolijke muziek van de openers van dit feest. Muzikaal is het écht dik in orde bij deze band, en daardoor valt het ook niet echt op dat de (podium)presentatie misschien wat minder is. Hoogtepunt van de set is ‘Vendetta’, een gloednieuw nummer waarin op een Korg wordt gespeeld die waarschijnlijk net zo oud is als de bandleden zelf. Tof! En dit alles smaakt zeker naar meer. Sideshift Harry is gewoon een band die Limburg eigenlijk allang ontgroeid is en het begint erop te lijken dat hier steeds meer mensen achter komen. Zo hebben ze de Effenaar, 013 en ook poptempel Paradiso onlangs al aan hun showlijst toe kunnen voegen. Ga zo door! (CM) Doordat drummer Niek te laat arriveerde begon de band Concubine pas een half uur later dan was gepland. Zanger Remco haalde persoonlijk de mensen die buiten stonden te afkoelen, nog naar binnen alvorens aan te vangen. “Komen jullie ook naar binnen, want we gaan beginnen”. Hun manager Ramon viel deze avond in voor gitarist Dennis, die vandaag helaas niet kon meespelen. Concubine begon al sterk met een nieuw nummer, ‘Mirrors’, van hun demo-cd ‘Collapse Of The Empire’. Als manager deed hij even goed zijn werk als gitarist in de band. Na het eerste nummer feliciteerde Remco de café-eigenaresse Andrea met een bos bloemen met de tweede verjaardag van ’t Smoesje. Remco wist het publiek goed op te zwepen en bracht het kleine café precies in de goede stemming, terwijl de band al snel door hun repertoire van vanavond heen was. Het laatste nummer, ‘Warlords’, werd door heel ’t Smoesje luid meegebruld. De show was net iets te snel afgelopen, waarschijnlijk omdat Concubine al snel plaats moest maken voor de Haarlemse band Findel. (BN) Één van de veelbelovende nieuwe Nederlandse bandjes is Findel. In 1983 zong Holly Johnson: “Relax, don’t do it”. Gelukkig hebben de mannen van de hiphopband Relax dit advies van de zanger van Frankie Goes To Hollywood naast zich neer gelegd en Findel gevraagd als hun supportact. De band Relax werkt momenteel overigens samen met A&R-man Menno Timmerman, die medeverantwoordelijk is voor het succes van Krezip, Ilse DeLange en het Venlose ‘idool’ Boris (die met Relax een nummer opnam onder de naam Bo-Rush). Ook Timmerman staat achter de keuze van Findel. Bart van Dalen, het spil van de band Findel, komt uit Amersfoort. Maar er stroomt ook Limburgs bloed door de aderen van de band, in de vorm van bassist Cedric. Hoewel de band wordt aangeduid als electropop neigt de muziek toch duidelijk meer naar punkpop met elektro-invloeden. De liedjes liggen makkelijk in het gehoor, maar zijn toch niet alledaags. Ze klinken fris en fruitig en bovendien verrassend origineel. Dit is een band waar we nog veel van gaan horen. Zeker als ze hun stijl verder door ontwikkelen. (PO) Het is inmiddels al wat later op de avond wanneer ’t Smoesje van voor tot achter gevuld is met een drukke mensenmassa. De reden waarvoor de mensen waren gekomen was The Filthy Red Horse. Misschien nog wel meer voor de act van de band als voor de muziek. Want waar het muzikaal zeker geen briljante band is, is de stageperformance erg grappig. Aan alle clichébeelden van de rock ‘n’ roll levensstijl wordt (op het podium althans) voldaan: Ronkende gitaren, kettingrokende muzikanten met lang haar, foute zonnebrillen, net iets te strakke broeken en vooral… Veel vrouwelijk schoon. Een paar wulpse meiden, onder andere verkleed als politieagente en verpleegster, kronkelden om de band heen. Dat leidde enigszins de aandacht af van de ongelofelijk vals zingende Dick Purple. Deze zanger, die veel doet denken aan David Bowie in zijn glamrockperiode, wist het publiek toch makkelijk op zijn hand te krijgen met een onvervalst staaltje ‘cockrock’. Denk bij deze band aan The Darkness, op alle fronten. Campy, sexy, funny, over the top. Het grote verschil is dat The Darkness nog enige subtiliteit kent. The Filthy Red Horse is eigenlijk vooral… Filthy. (PO) Al met al een gezellig en zeer geslaagd feestje. Dat er nog vele leuke verjaardagsfeestjes mogen volgen in dit gezellige Roermondse café! Gezien: Zondag 13 november 2005 – Café ’t Smoesje, Roermond. Tekst: Cedric Muyres, Bart Notermans, Pierre Oitmann. Foto’s: Bart Notermans.