Als je benieuwd bent hoe Radiohead zou klinken met Nederlandstalige teksten à la Spinvis, dan moet je luisteren naar het lichtvoetige debuutalbum van Zolderlingen, ‘Maandagmorgenmuziek’. Fans van Astronaut moeten dit zeker ook proberen.

Dit is een album met maar liefst achttien nummers in vijfenvijftig minuten, geen opgepompt EP’tje. Als je het in een hokje zou moeten duwen, zou het dat van elektronederindie zijn.

Zolderlingen speelt veel met uitdrukkingen: ‘Deze gast vertrouwt zijn waard’, ‘Kennis is mijn onmacht’, ‘Alle schaapjes in het water’. Ook elders zijn er mooie regels, zoals “Rampspoed loopt wel vaart”. Door alle liefde en aandacht voor taal vallen wel enkele weeffoutjes op: "Een Pietje Precies / Dat te lang heeft doorgeleerd" of ‘het spelletje wat jij koos’. Dit is een album van taalkunst, en bij sommige nummers, zoals ‘Roes en schemering’, lijken zelfs puur in het teken daarvan te staan. Dat maakt het puur instrumentale nummer ‘Vrij’ opvallend. Ook ‘Maandagmorgenmodel’ is een uitzondering, dat is namelijk een opzwepender, rocky nummer. Het doet denken aan het werk van Painted Pillars.

‘Maandagmorgenmuziek’ gaat over heel verschillende thema’s: bronstige pre-#MeToo-brontosaurussen (‘Man van het jaar (nul)’), terugverlangen naar een gelukkige jeugd (‘Klein zijn’) en vrezen voor ouderdom (‘Toekomstmuziek’), huichelachtige smalltalk (‘Alles goed?’), een blij lied voor een ongeborene (‘Liedje voor elke lach’). De verwijzingen gaan van Sisyphus, “Telkens weer, rol die steen omhoog”, tot Monopoly, “Je bent mijn Kalverstraat” – is dat eigenlijk het hoogste dat er is, of ben je dan eigenlijk te duur voor wat je doet? Ook schrijver A.F.Th. ontbreekt niet via “Onder het plaveisel het moeras”.

Als instrumenten gebruikt Zolderlingen een synthesizer, drum (met stokken en brushes), elektrische of akoestische gitaar. De licht dissonant klinkende gitaar in ‘Heel groot feest’ klinkt greenwoodesk. Vrijwel alle nummers worden begeleid door een zachte, bijna fluisterende zegzang.

Achter Zolderlingen schuilt de Warmondse muzikant Dries Twijnstra. Zijn eerdere artiestennaam was The Klaus Kinskies, naar de geniale maar instabiele acteur, die zijn vaste regisseur Werner Herzog regelmatig met de dood bedreigde. In een vorig leven was Dries gitarist/zanger en liedjesschrijver van gitaarpopband SallySkunk. Nu schrijft hij tussen de drukke bedrijven van een gemiddelde veertiger door in zijn zolderkamerstudiootje opnieuw over wat hem bezighoudt. Deze keer doet hij dat echter in zijn moerstaal en pretentieloos.

Dries begon in de hoogtijdagen van covid te werken aan wat ‘Maandagmorgenmuziek’ zou worden. Op dit album bezingt hij wat je midden in het leven allemaal tegen kan komen. Het is gemixt door Zolderlingen in samenwerking met Alex Geurink, die het daarnaast masterde. Het hoesje is van de hand van John Patrick Nijkamp.