Fool Circle Pit werpt existentiële vragen op Fool Circle Pit werpt existentiële vragen op

De eerste band van de avond is de Utrechtse Apeshit. Het enthousiasme en de energie spat er vanaf. De hele band heeft een soort jeugdige ondeugendheid, die erg aanstekelijk werkt. Cheeky teksten zoals “I get high, before I lose my mind / I get high, with Jesus Christ” en eigenlijk alle verhalen op recente single Hellraiser zijn grappig en “real bizarre.” Zelfs de dingen die voor de zaal niet helemaal duidelijk zijn, zoals “het intermezzo van vijf seconden” en het “jassenspel” zijn makkelijk om in mee te gaan, omdat de band er duidelijk zelf plezier mee heeft.

Het lijkt bij Apeshit te gaan om een mix van rauwe energie en luchtige humor. Wanneer de band erachter komt dat er een decibelmeter in de zaal hangt, moet de hele zaal even schreeuwen (tot maar liefst 113dB!), voordat de moshpit weer door kan gaan. Deze zomer kwam de EP ‘Uitholling Bovenlangs’ uit, een compilatie-EP met verschillende punk acts waaronder Maria Iskariot en CLITTEBAND. De mannen lijken zich te midden van een ware punkrevival te bevinden, in goed gezelschap. Ride the wave!

De avond gaat door met BB & the Binkie Boys. De band brengt post-punk. Het tempo ligt net iets lager dan bij de vorige band, op een post-hardcoreesque manier. Soms is het daardoor iets langer wachten op een drop dan je zou willen. Maar, aan energie is er wederom geen gebrek. De mannen springen flink in het rond en met nummers zoals “Out of my bolleke” (van de nieuwste EP ‘EXPLOSION HAZARD,’ uitgekomen in maart 2024) kan het publiek absoluut niet lang achterblijven.

Een medebezoeker zegt “Ik heb zo goed gevibed!” en ze heeft zo gelijk. Als afsluitende woorden wijst de frontman naar de nieuwe shirts van de band die te koop zijn. Na een korte blik op zijn eigen blote bast voegt hij eraan toe “maar je hoeft geen shirt aan vanavond.” Wijze woorden om mee door te gaan naar de laatste band.

Als afsluiter van de avond stond eerst de jazz punk van OATS gepland, maar zij speelden helaas  op 29 september hun laatste concert ooit, nota bene een EP-releaseshow. Gelukkig is ons verdriet kortgeleefd, en neemt Pørtråy hun plaats in. De band brengt melancholische hardrock en daarmee ook precies het goede einde voor de avond. De emo screams vliegen je om de oren en de volgende breakdown is nooit ver weg. De frontman zoekt de interactie met het publiek op: hij loopt met gitaar en al naar achterin de zaal, staat even op de bar en rent weer terug. Het slaat zeker aan en het houdt de energie er goed in.

De mannen zijn bij vlagen grappig – zoals wanneer ze aankondigen “Tijd om te schreeuwen!” of “De gitaar is helaas op” – maar zijn nog sterker in hun expliciete politieke engagement – “De overheid heeft besloten om van 9 naar 21 procent btw te gaan, omdat ze niet houden van kunst en cultuur. Deze is voor iedereen die wel houdt van kunst en cultuur!” Daarna spelen ze hun aankomende nieuwe single, vanaf november op Spotify te vinden. Houd je Release Radar-playlist in de gaten als je houdt van kunst en cultuur!

Pørtråy bedankt namens de bands organisator Nando van Fool Circle en de mensen van Resistor, waarna de avond redelijk op zijn einde komt. Mijn enige klacht – of eerder verbazing – is dat er de hele avond geen een circle pit is geweest. Dit was compleet onverwachts! Want er is dus, inherent, ook geen Fool Circle Pit circle pit geweest… is deze avond wel echt gebeurd? Fool Circle Pit zónder Fool Circle pit? Wellicht denk ik te existentieel. Of wellicht is de echte Fool Circle Pit de vrienden die we onderweg maakten. In ieder geval: tot de volgende!