Is er in 2024 geen Werfpop? Toch een beetje: op 30 mei staat de Groningse punkboyband TAXITAXI in de Kleine Zaal van de Nobel. Werfpop is mede-organisator van deze Discover-showcase. Onze collega's van 3voor12 Groningen tipten ons om daarheen te gaan: "Lekkere, pittige punk met grappige Nederlandse teksten en een super podiumact."

Daarnaast is de band geselecteerd voor de Popronde 2024, iets dat één op de twintig aangemelde acts lukt. Stel dat TAXITAXI op 19 september ergens in Leiden staat voor een Popronde-concert, dan geven we alvast een voorproefje van wat je kunt verwachten.

Waarschuwing: deze tekst kan sporen van spoilers bevatten

Pro tip: komt TAXITAXI bij jou in de buurt en hou je van punk, desnoods maar een beetje? Koop blind een kaartje en laat je verrassen! Lees dit artikel dus niet. Twijfel je nog of ben je té nieuwsgierig? Nou, vooruit dan, lees maar door.

De argeloze Nobelbezoeker vraagt zich af of dit een alternatieve realiteit is. ‘Met de vlam in de pijp’ schalt uit de speakers, de zaal is aardedonker. Gelukkig zitten we allemaal goed: er komt wat licht en de boypunkband komt op: drummer Roberto Cornetto, bassist Bobbie Baloney en gitarist en leadzanger Freddie Sunshine. Boze tongen beweren dat de heren eigenlijk Rob Schoenmakers, Rob Stefano en Fred Goverde zouden heten, maar kenners weten wel beter dan te luisteren naar zulke jaloerse roddels. Deze hotties treden op in hun sexy raceoveralls, hun borsthaar goed zichtbaar en zonnebrillen op het hoofd. Vreemd genoeg vallen de fans niet bij bosjes flauw; dit is blijkbaar een sterk publiek. Wie nog niet alles over haar idolen weet, krijgt voorlichting van Bobbie: “Wij komen uit Groningen. Weten jullie waar dat ligt? Linksonder Denemarken.”

Bij het openingsnummer 'TAXITAXI (STAP IN)’ is de motor gelijk warmgedraaid; vanaf het groene stoplicht schiet de auto in de beste punktraditie met een razendsnelle vierkwartsmaat vooruit. Met hun vrolijke, dadaïstische nummers slaan ze het vooroordeel dat punk boos en maatschappijkritisch moet zijn, aan gruzelementen. Bij nummers als ‘VIS’ (“Ik ben een goudvis / ik zwem in me kom (sic) / Kutkom”) en ‘MENSEN PRATEN’ (“Mensen praten / Nou en? / Ik ben geen politicus / dus ik heb niks aan jouw stem”) is de Bonzo Dog Doo-Dah Band niet ver weg. Hun punk is dan weer erg geschikt voor fans van The Jam. TAXITAXI speelt op één na alle nummers van hun recente album ‘STAP IN’, en daarnaast zeven nog onuitgebrachte songs. Echte punknummers mogen natuurlijk niet meer dan drie minuten per stuk duren, dus dat doen ze niet.

Robbie en Freddie reageren op elkaar met simultane karatekicks en blijken het publiek goed te bespelen. Ze wakkeren verschillende moshes aan terwijl ze zich al doorspelend tussen het publiek begeven en leiden een massale draaikolkpit in. Een rustmomentje in de set komt als Roberto Cornetto tot onze verrassing eigenlijk de echte Lee Towers blijkt. Je herkent hem eigenlijk zo aan zijn overdreven Amerikaanse accent. Lee grijpt een mic en ijsbeert zingend door het publiek.

Daarna gaat de vaart er weer in, tot het massaal meegescandeerde ‘TAXITAXI (STAP UIT)’. Tis nait aal doage kovvie mit kouke, maar vanavond wel - dat kon minder. Een verloren handtas blijft als stille getuige achter op de dansvloer.