Nu 2024 bijna ten einde is, is dat ook een moment om terug te kijken op het jaar. Een van de jammerder muziekgebeurtenissen is het sluiten van Dranklokaal de WW, meer dan veertig jaar lang een van dé speelplekken voor bands uit het hardere segment in de Leidse regio.

Vanwege die rijke geschiedenis, en omdat die teloorgang past in een bredere trend van het wegvallen van plekken waar je met een band kan spelen, willen we daar nog een keer op terugkijken.

Kevin Stunnenberg

We kunnen ons daar geen betere gids bij Dranklokaal de WW voorstellen dan een bandlid van Birth of Joy. Die voormalige psychedelische rockband werd daar “zo ongeveer opgericht”. Het trio vierde successen op ESNS, Lowlands, Pinkpop en het hooggeachte showcasefestival Les Rencontres Trans Musicales. Kortom, wie De WW zegt, zegt Birth of Joy. Kevin Stunnenberg, de zanger/gitarist van de band, neemt ons mee in zijn muzikale herinneringen.

Mijn eerste 3 oktober, dat is het eerste waar ik aan denk bij De WW. We hadden toen een van onze eerste optredens, supertop. In het rookhok hebben we leuke optredens gegeven, we hebben er vier of vijf keer gestaan.

Het podiumpje in dat rookhok is heel apart, het is best wel knus op het podium. Er hing een hele fijne, ontwapenende sfeer, gezellig, met veel interactie met het publiek. Er was niet zo’n afstand tussen publiek en artiest, dat was gewoon en directe lijn: voor een optreden zat je borrel met elkaar te drinken, daarna trad je met z’n allen op en daarna ging je met elkaar weer een biertje drinken. Je was er één met het publiek, dus dat was heel fijn! Als concertbezoeker, zoals van Fat Angel, ervoer ik het trouwens ook zo: een warme sfeer met veel vrienden en zonder afstand tot de band.

Altijd wilden we na een optreden, al was dat in Groningen, zo snel mogelijk naar huis, zodat we de deursluiting van De WW nog konden halen. Het was voor ons een plek om na een optreden alles te laten varen. De sfeer, en hoe er mensen samenkwamen, maakten De WW bijzonder. Ik kwam er ook om overdag koffie te drinken, er werd dan ook gefilosofeerd.

Tegenwoordig ben ik sessiemuzikant, zoals in The Blondie Experience, en schrijf ik muziek - tot nu toe voor mezelf. De helft van het jaar op pad zijn, zie ik niet meer zitten, vanwege mijn gezin.