De jonge leden van The Mandrills trappen af. Het is niet de eerste keer dat ze spelen bij dit evenement. Ook vorig jaar schotelde de driekoppige band hun meeslepende melodieën voor aan het Groningse publiek. Met als verschil dat Daniel Bezema nu de basgitaar bespeelt.
De eerste twee nummers hoeft hij nog niet aan de bak. Het repertoir begint namelijk solistisch: frontman Wybe Wiersma bijt het spits af met zijn akoestische gitaar, in combinatie met een karakteristiek breekbaar stemgeluid. Geen verkeerde opener, maar het is duidelijk dat de bas en drums een welkome toevoeging zouden zijn. Als die zich vervolgens mengen, krijgt het geheel meteen meer karakter. Nadat de band eerst nog leek te moeten wennen op het podium, straalt deze na verloop van tijd steeds meer vertrouwen uit. Iets wat ook het publiek langzaam maar zeker wat losser maakt.
Talenten ontlopen elkaar nauwelijks tijdens 2e halve finale POPgroningen
Kira en The Movement maken finalistenkwartet compleet
Waar afgelopen donderdag de eerste twee finalisten van POPgroningen Talent Award zich al plaatsten voor de grote finale, is het vanavond de beurt aan de andere vier plaatselijke talentenbands. The Mandrills, The Movement, Ten Years Today en Kira zijn ditmaal de kanshebbers. Allen hebben een halfuur de tijd om in Simplon alles uit de kast te halen om het publiek te vermaken, maar vooral de kritische jury voor zich te winnen.
The Mandrills
The Movement
Opwarmen is een begrip waar de band erna in ieder geval niet aan doet. “Hard, rauw en puur”, zo wordt het kwartet uit Eenrum omschreven. Vanaf seconde één laat The Movement zien wat presentator Berend Versteeg met zijn aankondiging bedoelt. Een sound die meteen iets teweegbrengt bij het publiek. Net als hun performance. Want deze stevige band speelt met even veel enthousiasme als op afgelopen Grunnsonic.
Zanger Kevin Bos veert vol energie mee op het rappe tempo, en gitarist Frank Huizenga doet eveneens een duit in het zakje. Al komt laatstgenoemde - gitaar hoog boven het hoofd, uitgestoken tong - iets te theatraal over. Daartegenover kan worden gesteld dat de aandacht van de toeschouwers geen seconde verslapt. Dat zal deels komen door het voorkomen, maar zeker ook door het harde en toch opgewekte gitaargeknal van The Movement. Een vermakelijk en sterk halfuur.
Ten Years Today
De derde in de rij is Ten Years Today. Een groep die vorig jaar de landelijke Global Battle of the Bands op zijn naam schreef. Nu dus de taak om wederom hoge ogen te gooien bij de jury. Wat meteen opvalt is dat de band een soort geordende chaos weet te brengen in de muziek. De bij vlagen razende versnellingen zorgen niet voor onaangename onrust, maar resulteren in een plezierige dynamiek.
En dat is te zien bij de bezoekers. Eerst door voorzichtig hoofdknikken, maar later knallen diverse lijven vooraan het podium met volle kracht tegen elkaar aan. Snel afwisselende gitaartonen smelten samen met felle, maar zuivere zang. Ten Years Today laat deze avond zien flink wat in zijn mars te hebben.
Kira
Als laatst is het de beurt aan Kira, de jongedame die steeds bekender wordt. Eerst van de televisieshow De Beste Singer-Songwriter van Nederland, maar daarna ook al te horen op 3FM en Radio 538. Het praatgrage jonge talent heeft van alle artiesten duidelijk de minste moeite met het opvullen van de stukjes tussen de songs. Het is te merken dat Kira al de nodige keren voor publiek heeft gespeeld. Die opgewektheid die ze heeft werkt ook door in haar muziek.
Na al het gitaargeweld van de vorige bands zorgt zij met haar uitgebalanceerde band voor een kleine moodswing in Simplon. Niet dat de sound zich laat omschrijven als typische singer-songwriter-stijl - daarvoor heeft het teveel pit - maar intiem is het zeker. Melancholische passages worden afgewisseld met fijne, opbeurende stukken. Die laatste emotie weet ze met haar fleurige voorkomen nog extra kracht bij te zetten. Dat zorgt voor een glimlach bij de toeschouwers. Of ze dit ook bij de juryleden voor elkaar heeft gekregen, wordt na een tijdje wachten duidelijk.
Het oordeel
De kenners zijn tien minuten langer met elkaar in conclaaf gegaan. Blijkbaar is een definitief besluit voor twee finalisten niet gemakkelijk. Namens de jury, die bestaat uit Marinke Kerkhof, Stefan van der Wielen en Marcel Duzink, neemt Van der Wielen (zanger Orange Skyline) het woord. Hij start met het oordeel over The Mandrills: het is een frisse samenkomst van muzikanten, maar de volgorde van de setlist was niet geheel logisch. Dan zegt hij over The Movement: superstrak, geen rimpeltje te bekennen. Het vergelijk met het voorhoofd van Gerard Joling is snel gemaakt. Ten Years Today wordt vooral geprezen vanwege het vuur dat ze op het podium brachten. Puntje van kritiek is dat ze zich iets meer mogen onderscheiden in de garagerock. Aan Kira kon de jury zien dat ze vaker op het podium heeft gestaan. Ze heeft volgens hen een vriendelijke en spontane uitstraling. Wel zetten ze hun vraagtekens bij welke hokjes ze als frontvrouw wil aanslaan. Verder wordt haar begeleidende band als ‘zeer solide’ betiteld.
De finalisten
Maar welke twee maakte nu de meeste indruk? Dat zijn, na extra lang wikken en wegen, Kira en The Movement. Zij zullen op 22 april in Vera wederom alles uit de kast moeten trekken, ditmaal om de POPgroningen Talent Award definitief mee naar huis te nemen. De andere finalisten Hollow Men en Franky Age zullen daar echter met evenveel gedrevenheid op hen staan te wachten.