#ESNS16 Breed muzikaal programma op Subbacultcha Day Party

Galerie SIGN podium voor alternatieve muziek op laatste festivaldag

Tekst: Abel de Kam Foto's: Jan Lenting ,

Naast de uitgebreide avondprogrammering van Eurosonic is er overdag ook genoeg te beleven op muziekgebied. Amsterdams muziek- en kunstplatform Subbacultcha organiseert jaarlijks een ‘day party’ met alternatieve muziek tijdens het festival, waarbij de muziek van folkrock tot synthpop gaat. Ook dit jaar slaat het platform weer de handen ineen met platenlabel Wham!Wham! voor een drukke middag muziek in Galerie Sign.

Nog voor de start van Eurosonic Noorderslag was er wat commotie rondom het evenement van Subbacultcha. De reden? De organisatie had twee Amerikaanse acts geboekt. Een keuze die bij het officiële (strikt Europees georiënteerde) festival niet goed viel. Na overleg besloot Subbacultcha de acts, Jimmy Whispers en Dilly Dally, niet naar Groningen te halen en de gaten in de programmering te vullen met het IJslandse Pink Street Boys, Princess Century uit Brussel en Amsterdamse folk-’n-rollers Bird on the Wire.

Subbacultcha richt zich op alternatieve en onafhankelijke muziek, wat een muzikaal sterk uiteenlopend en aantrekkelijk programma oplevert. Opvallend is dat het publiek nergens écht enthousiast van lijkt te worden. Er hangt een sfeer van ‘zien-en-gezien-worden’ in de lucht, en dat gevoel raak je gedurende de middag maar moeilijk kwijt. Dit zorgt ervoor dat het geheel wat geforceerd aandoet voor een middag die toch gericht zou moeten zijn op het gretig luisteren naar leuke, opkomende bands.

Verdeeld over twee podia spelen er daarvan acht vandaag en dat houdt de vaart er lekker in. Aan Bounty Island om de dag te openen met zijn dromerige pop. Een prima start, aangezien velen zich na een zware vrijdagnacht nog wat moed in moeten drinken met de gratis biertjes. De tot nu toe relatief rustige muziek wordt rond half drie stevig doorbroken door Pink Street Boys, die met zijn lompe garagerock iedereen goed wakkerschudt.

De stoep voor Sign staat ondanks de hagelbuien gedurende de middag steeds net zo vol als de galerie zelf, want het is ontzettend druk. Nou staat het geluid zo hard dat Deense punkrockers Yung ook buiten prima te volgen zijn. Ondanks dat de zang vrijwel niet te horen is, zetten de heren een overtuigende set neer. Druk blijft het: bij Idiott Smith, alias van Roy Veenstra, valt al na vijf minuten niet meer binnen te komen. Tot op het trappetje naar de achterzaal staat men mee te luisteren, en terecht, want Veenstra schrijft ontzettend mooie nummers en zingt zowaar nog beter. Een van de hoogtepunten van de middag.

Terwijl de drukte toeneemt, bouwt de verreweg bekendste naam van het programma op: Yuko Yuko. De band, één van de projecten van Dokkumer muziekpionier Elias Elgersma, brengt binnenkort het album Not Just A Facebook Friend uit en speelt vandaag vrijwel alleen maar nieuw materiaal, waaronder singles I’m Too Cool (die vandaag wel wat op het publiek van toepassing is) en Wait For The Apocalypse. Laatstgenoemde single is pas twee dagen uit, en blijkt live een keiharde rocksong te zijn. De band laat zien zich nog steeds te verbeteren: de nieuwe nummers zitten slim in elkaar en zangeres Marrit zingt beter dan ooit.

De sfeer in de galerie blijft wat onderkoeld, ondanks de drukte en de biertjes die met kratten tegelijk worden aangesleept. Het feest gaat nog even door met Bonne Aparte, maar echt gezellig wordt het niet in Sign. Misschien is het de kater van een lange week Eurosonic. Desalniettemin is Subbacultcha erin geslaagd een evenement te organiseren waar voor de luisteraar veel nieuwe muziek te ontdekken valt.