Het is aan Alfonso y señor León om de avond te openen. De drie mannen maken vrolijke instrumentele muziek die goed gewaardeerd wordt door het publiek. Met een heel assortiment aan kleine, veelal akoestische instrumenten - zoals een melodica, gekleurde kinderxylofoon, rainstick, fluitjes en belletjes - zorgen ze ervoor dat het optreden een beetje als een kunstwerk aanvoelt. Ze openen met The Black Panther, een nummer waar de melodica met een aanstekelijke melodie het verhaal vertelt van een zwarte kat die op vogeltjes jaagt in de tuin van de frontman. De muziek kan vertederend zijn, maar de band weet er ook een feestje van te maken. De mannen lachen en hebben er duidelijk veel plezier in om op het podium te staan. Na afloop van het optreden is er nog de mogelijkheid om voor je eigen prijs een cd van ze te kopen, waar ook hun kersverse nummer Kwenzi op staat. Het is het voor de geïnteresseerden zeker waard om de heren te bekijken op één van hun andere optredens op Grunnsonic.

Het is aan DraMali, een Gronings-Afrikaanse band, om de avond in feestelijke sferen af te sluiten. De vijf heren zijn enorm enthousiast en weten de Afrikaanse elementen van hun muziek goed te brengen aan een publiek dat weinig verstand heeft van het ritme, de taal en de indrukwekkende instrumenten, zoals de Ngoni. De toetsenist en gitarist zijn Nederlands, waardoor het een mooi gemixt gezelschap is. Zanger Dramane Diarra is heel expressief en zingt hele verhalen in de taal Bambara. De mensen in het publiek snappen er misschien niets van, maar dit weerhoudt ze er niet van om lekker mee te zingen. Het contact met het publiek is geweldig: iedereen doet mee, danst, en weigert te vertrekken zonder een toegift. Voor liefhebbers van wereldmuziek is dit een band om niet te missen.