Het zijn de mannen van Duroc die aftrappen in de nog halfvolle tent. Sinds de start van zijn laatste EP Let The Waitress Decide in 2014 heeft deze poprockband het gas weer aardig ingetrapt. De release van het album daarvoor dateert namelijk van 2008. Door het toevoegen van een tweede gitarist, de knop vol om te zetten en dit te vertalen naar vele shows in 2015, is Duroc weer helemaal back on track.
Daar lijken de bandleden zelf ook erg content mee. Zo kan de drummer tijdens lekker lopende up-tempo stukken een glimlach moeilijk onderdrukken. Het plezier spat eraf. Terecht, want de band zet met haar opbeurende, doch indringende klanken een heel fijne show neer. Duroc weet je in een achtbaan te plaatsen, waarbij het karretje langzaam de top nadert, om vervolgens de rit met flinke vaart te vervolgen. Zo weten de bandleden op het juiste moment een climax te brengen, nadat ze het publiek eerst laten meegolven op meeslepende stukken.
#ESNS16 Pakhuis toneel voor gedreven upcoming rocktoppers
Duroc en View for a Day geven Grunnsonic extra kleur op eigen wijze
Dat Grunnsonic een festival is waar bands met enorm veel onbevangenheid en plezier aan de weg timmeren, wordt op de tweede dag van het evenement maar weer eens bevestigd door de Groningse formaties Duroc en View for a Day. Het Pakhuis vormt voor hen het decor. Door echter slechts hun instelling te prijzen, zouden deze bands zonder meer tekort worden gedaan. Beide geven hun optreden invulling met aanstekelijke melodieën van een behoorlijk niveau.
Onder andere de zang is een onderdeel dat erg fijn in het gehoor ligt. Frontman Robert Ten Caat weet met zijn stemgeluid luisteraars het lied in te trekken. Dat komt vooral door de zweem van melancholie die erdoor sluimert. Mede hierdoor krijgen de nummers een enigszins dromerig karakter, zonder dat dit overheerst. Daarbij krijgt hij ook nog eens vocale ondersteuning van bassist Yde Blaauw. Waar nodig zet hij het gezang kracht bij door neuriënd of zingend iets lagere tonen door de ruimte te laten klinken. Het is daarom jammer dat of zijn microfoon niet goed is afgesteld, of hij een te bescheiden rol aanneemt, want het volume is wat aan de lage kant.
Naarmate het optreden vordert, laat het publiek ook iets meer van zich horen. De respons na afloop van een lied is tot de eerste helft matig. Op de voorste mensen na, is een groot gedeelte vooral druk aan het praten. Wellicht inherent aan een gratis show. Desondanks nemen de aanmoedigingen naarmate de avond vordert steeds meer toe. Geheel terecht. Met een repertoire van onderscheidende nummers, en tevens een hommage aan Bowie met Rebel Rebel, laat Duroc zien dat de band de draad weer vol vuur heeft opgepakt.
Als de avond overgaat in de nacht, wordt het stokje overgenomen door View for a Day; gevormd door de gebroeders Klompmakers en Hof. Deze alternatieve rockband heeft door onder andere een optreden bij Radio Veronica en airplay bij 3FM zijn naam steeds meer weten te vestigen. Met hun enorm energieke uitstraling en dito rock weten de mannen het publiek het erg naar de zin te maken. Het is dan ook niet voor niks dat aan het eind geschreeuwd wordt om een toegift.
Dat komt onder andere omdat dit kwartet het publiek veel betrekt tussen, én later ook tijdens de songs. Hierdoor wordt de sfeer in Het Pakhuis wat uitbundiger. De vraag of iedereen er klaar voor is, wordt dan ook met luid gejuich beantwoord. En dat blijkt meteen. Vooral tegen het podium aan laat menigeen zich volledig gaan op de vlotte akkoorden en het rake drumwerk. Even later roert ook de rest van de toeschouwers zich. Waar de hoofden eerst nog voorzichtig heen en weer werden geknikt, daar gaat dat bij sommigen later over op overtuigend headbang-werk.
En daar leent de sound van View of a Day zich ook prima voor. Ondanks dat de mannen hier en daar een tempootje lager gaan, is het toch duidelijk dat het stevige karakter de boventoon voert. Roerloos toekijken zit er dan ook niet bij. Live komt deze band uitstekend uit de verf. Het enthousiasme dat de bandleden allen met zich meebrengen, slaat over op de rest van de zaal. Hierdoor lijkt iedereen in dezelfde actieve stemming te komen. De nummers liggen qua karakter wellicht iets dichter op elkaar dan bij hun voorgangers vanavond, maar dit doet de aandacht niet of nauwelijks verslappen.
Beide bands hebben vanavond dan ook met hun drive en muzikaal talent, Grunnsonic op eigen fraaie wijze voorzien van een extra laagje glans. De nieuwsgierigheid naar de rest van de komende bands neemt hierdoor alleen maar toe.