De avond begint in vergelijking met wat komen gaat redelijk rustig. Oude bekende Mulu verzorgt het voorprogramma voor een langzaam volstromend Simplon. Hoewel het er zeker al stevig aan toe gaat, is het lastig om niet licht vertederd te zijn door de jongetjes die op het podium hun danskunsten vertonen. Het is in ieder geval duidelijk dat het publiek er zin in heeft: hier en daar gaat het al aardig los. Dan is het wachten op de hoofdact van de avond. Tijdens dit intermezzo stijgt tegelijk met de bezoekersaantallen ook de verwachting en spanning in de lucht.
Dope D.O.D. blaast Simplon omver
Groningse hiphophelden worden op handen gedragen
De Groningse hiphopformatie Dope D.O.D. is vooral groot in het buitenland: de mannen toerden met Limp Bizkit en Korn en hebben samengewerkt met grootheden als Redman, Kool Keith en Sean Price. De relatieve onbekendheid in Nederland weerhoudt ze er echter niet van om zo nu en dan ook hier de boel flink op zijn kop te zetten. Zaterdag doen de horrorrappers hun thuisbasis aan voor een optreden in Simplon en dat zullen we weten ook. Voor een gevarieerd publiek brengen ze wederom een keihard optreden met stevige climax, waarna de zaal licht versuft maar voldaan achterblijft.
Zodra dj Dr. Diggles, gehuld in het bekende clownsmasker, het podium opkomt weet de zaal hoe laat het is en barst het gejuich los. Al snel volgen Jay Reaper en Skits Vicious, de laatste met een panty over zijn hoofd. De heren van Dope D.O.D. zetten direct de toon met het nieuwe nummer Ready To Die. De harde beats en mysterieuze vocals doen het erg goed, het publiek is niet meer te houden. Na hooguit twee nummers barst de eerste moshpit los, en het is zeker niet de laatste van de avond. Het is mooi om te zien hoe kleurrijk en gevarieerd het aanwezige publiek is: mannen en vrouwen, jong en oud, alles is vertegenwoordigd. Dit terwijl de rappers toch een vrij specifiek geluid en een redelijk duistere sfeer met zich meebrengen.
Naarmate de avond vordert komen alle bekende nummers voorbij, vergezeld door een bas die de organen uit je lichaam trilt. Niemand wordt gespaard en even bijkomen zit er niet in. De energie spat ervan af. Met veel zelfvertrouwen zorgen de mannen voor de nodige interactie, waar meer dan goed op gereageerd wordt: middelvingers, glazen drank en joints gaan collectief de lucht in. Op een horrorfilmdeuntje na blijft het harde tempo er tot het einde toe in, waarbij mede dankzij de klassieker What Happened een echte climax volgt. De bezoekers storten zich in sitdowns en moshpits, en dragen ten slotte ook nog vol enthousiasme Mulu op handen die nog even terugkeert om te crowdsurfen.
Dat is dan meteen ook de beste conclusie van de avond: de rappers worden door ‘hun’ Groningen op handen gedragen en tonen zich daar ook echt dankbaar voor. Het is te hopen dat na het buitenland en Groningen ook de rest van Nederland deze ijzersterke live-act omarmt, want binnen de Nederlandse hiphopscene vormt Dope D.O.D. een prettige afwisseling. Het publiek laat vanavond in ieder geval al zien dat ook een nieuwe generatie zich vol verwachting aansluit bij het leger Dope D.O.D.-fans. De belofte van een naderende nieuwe plaat zal dit alleen maar versterken.