In het zuidelijk deel van het Noorderplantsoen vind je Podium op Zuid, oorspronkelijk bestemd voor jazz- en brassbands, maar inmiddels kun je hier ook voor pop- en wereldmuziek terecht. Vrijdag speelt de uit Groningen afkomstige Drive-By Wedding een dubbele set. De country-, rockabilly- en sixtiesband bestaat al sinds 2014, maar leek lange tijd onder de radar te vliegen. Wellicht heeft dat te maken met het uitblijven van een single, maar het zou natuurlijk ook zomaar door verlengde wittebroodsweken kunnen komen.
#NZON16: Drive-By Wedding en Potman Jr. worstelen met liefde en alcohol
Gebroken harten bron van inspiratie op tweede dag Noorderzon
Het normaliter al prachtige Noorderplantsoen tovert zich tijdens Noorderzon om in een idyllisch sprookjesbos. Met de lichtjes in de bomen en de weerkaatsing ervan in het water ontstond al menig Noorderzonliefde. Dat het festival de perfecte setting is voor wat romantiek betekent echter niet dat het altijd rozengeur en maneschijn is. Drive-By Wedding en Potman Jr. laten je roze wolk vrijdag weer naar beneden zweven en zetten je weer met beide benen op de grond: liedjes over gebroken harten, exen, scharrels en iets te veel alcohol.
Drive-By Wedding
De viermanshuwelijksconstructie bestaat uit Evert-Jan Kloosterboer (The Rumblers), Ronald Derkzen (Cocobelle), Arnold Veenkamp (The Firebirds) en frontvrouw Henja Dijksterhuis (Flowerbox). Dat een relatie ook hard werken is, laat het viertal horen met liedjes die voornamelijk de liefde en het eraan verwante hartzeer beschrijven. Van hoe er geen weg terug is als je de liefde eenmaal toelaat, sensuele verleidingen, tot scheidingen en harten die in gruzelementen liggen: alles komt voorbij. Ook alcohol lijkt een favoriet onderwerp, iets dat volgens de zangeres wel eens uit de hand loopt.
Zelfs bij deze treurige zaken zingt Dijksterhuis, helemaal in haar element op het podium, met een natuurlijke opgewektheid en een brede glimlach. Soms klinkt er een snik door in haar stem en af en toe haalt ze flink uit. Niet altijd loepzuiver, maar haar enthousiasme en plezier compenseren dat ruimschoots. Ze geniet zo dat ze bijna lijkt te flirten met de muzikale klanken, en ook contrabassist Derkzen beroert zijn snaren met zichtbare liefde. Het gezelschap zorgt regelmatig voor twee- of driestemmige samenzang, en voor voldoende afwisseling in de set: van onheilspellende murderballads en gevoelige country tot opzwepende rockabilly.
Weliswaar staat het geluid niet helemaal goed, is niet alles loepzuiver, vergeet de gitarist zijn capo en zit er veel overlap tussen beide sets, toch lijkt Drive-By Wedding het beste medicijn tegen gebroken harten.
Potman Jr.
Wanneer je vreest de relatiebreuk nog niet helemaal verwerkt te hebben, kun je voor een tweede therapiesessie naar Podium Plataan. Deze locatie is door zijn afgelegen plek, verstopt achter de muziekkoepel, uitermate geschikt voor singer-songwriters. Vanavond staat daar Potman Jr. oftewel Freek Potman, een Utrechtenaar met twee favoriete thema's: gebroken harten en alcohol. Die thema's heeft hij inmiddels verwerkt op debuutalbum Next Of Kin dat volgende week uitkomt.
Alsof de weergoden zijn set aan voelen komen, naderen er grote, onheilspellend grijze wolken. De geluidsman strijkt daarom met zijn hand over het hart en vertelt dat het publiek bij wijze van uitzondering bij hem in de koepel mag schuilen. Wanneer Potman Jr. het podium betreedt, is een deel van het publiek uit voorzorg bankjes naar de koepel aan het verhuizen. Ondanks het rumoer grijpt de diepe, doorleefde stem van de singer-songwriter onmiddellijk. Enerzijds weet hij heel klein te zingen, anderzijds is de kunst van het ingetogen uithalen Potman Jr. ook niet vreemd.
Daarnaast heeft hij veel aandacht voor zijn teksten. De nummers zijn verhalend, afwisselend Engels en Nederlands en bijna allemaal even treurig: over scharrelen met je ex, relatiebreuken en slaapwandelend door het leven gaan. Zelfs Forever Sunday, een vrolijke Tommy Ebben-cover, krijgt een melancholische make-over. Het is dan ook niet verrassend dat de grijze wolken hun tranen uiteindelijk laten vloeien en een groter deel van het publiek naar de muziekkoepel vlucht. Ondanks de verdrietige onderwerpen doen creatieve teksten als "dan kijk je me aan met je puppyogen, maar ik ben meer een kattenmens" en "this is no place for dreamers, so I snooze through my life" je stiekem ook een beetje glimlachen.
Na al dat hartzeer vandaag wordt het daarom misschien tijd om je hart toch weer open te stellen. Wellicht ontstaan er zelfs wel nieuwe liefdes in de inmiddels knus gevulde koepel. Hoe dan ook: Noorderzon is er de perfecte gelegenheid voor!