#NZON16: Van een zeemeermin's dood, tot laveloos in de goot

Eva Waterbolk en O, Kutjes bij wishfulmusic

Tekst: Yorick Altena Foto's: Jan Westerhof ,

Op het affiche van wishfulmusic stond afgelopen maandag een toch wel erg opvallende naam genoteerd, namelijk: O, Kutjes. "Rauwe elektropop met techno- en hiphopinvloeden plus een poëtisch rafelrandje", aldus de dames zelf. Zet dit tegenover de zachte luisterliedjes van Eva Waterbolk en dat belooft een interessante avond te worden. Dit moeten ze bij wishfulmusic ook hebben gedacht. 3voor12 groningen was erbij en brengt verslag uit.

Eva Waterbolk

Eva Waterbolk mag rond 20.45 uur spelen. Ze woont op nog geen steenworp afstand van het Noorderplantsoen, dus voor haar is het vanavond bijna letterlijk een thuiswedstrijd. Dat de zangeres van zwarte humor houdt, blijkt wel aan de manier waarop ze een van haar liedjes aankondigt. “Dit is een nummer dat gaat over een zeemeermin…”, de zin wordt onderbroken door een korte stilte, “die niet goed aan haar einde komt.” Het is vooral mooi om te zien hoe de reacties in het publiek veranderen tijdens die mededeling. Vervolgens begint het stilletjes te regenen tijdens dit nummer, alsof de hemel huilt om het treurige verhaal. Het zachte getik van de regen zorgt voor extra sfeer, waarin Eva's lieflijke stem nog beter tot zijn recht komt.

Liefhebbers van I Took Your Name worden ook nog even getrakteerd op een cover van het nummer Paper Trail. Helaas moest Chris van der Ploeg zelf afzeggen vorige week, maar de versie van Eva Waterbolk mag er zeker zijn. Ze krijgt het publiek muisstil en de vraag “Vinden jullie het nog leuk?”, is dan ook een retorische. Ook Joapke Jong, Eva’s eerste echte ‘Grunneger Laid’ passeert de revue. Het heerlijk rustige gitaarspel laat je bijna vergeten dat er buiten nog veel meer volk rondloopt, de gordijnen van de container zijn als het ware even gesloten. Deze illusie wordt plots om zeep geholpen door een voorbijganger die zijn verbazing niet in toom kan houden. “O, KUTJES!?”, klinkt het luid door de geopende ramen. Eva zelf heeft het ook gehoord, en kan een lach niet bedwingen. Haar set zit erop, en het was een mooie.

O, Kutjes

Vervolgens mag O, Kutjes aantreden. Tsja, wat moet je hier nu van zeggen? Eenieder die vanavond de container betrad kreeg het commando 'ogen dicht' en op elke wang een toefje glitter, feestelijk. Vervolgens kon de boel losbarsten. Maar eerst wordt het nog een aantal keer herhaald: “Wij zijn O, Kutjes”, goed. Als je hun teksten mag geloven, hebben Nãni Dustpuss en ¥oni Loveless het nooit echt helemaal getroffen in de liefde. Gekleed in een soort van schooluniform, bezingen ze hoe ze zijn gekwetst, gedumpt en pijn zijn gedaan. Ze gaan niet op hun slaapkamer liggen huilen, integendeel, ze houden wel van een feestje. Het resultaat hiervan is dat ze regelmatig laveloos in de goot zijn te vinden, wachtend op de eerste de beste vent om ze te verzorgen.

Hoe ontspannen de sfeer eerder op de avond was, zo ongemakkelijk en gespannen is hij nu. Oogcontact met de dames wordt door het publiek vermeden, want je weet namelijk nooit wat er uit kan voortvloeien. Natuurlijk moet er bij een elektropop show ook gedanst worden, improvisatie wordt alleen niet getolereerd. Nãni en ¥oni hebben gelukkig een dansje voorbereid dat iedereen mag meedoen, en iedereen doet mee, zin of geen zin. Tegen het einde van de set volgt er nog een ode aan Café Scooters in Leeuwarden. Mocht iemand nieuwsgierig zijn geworden waar de twee vrouwen teut te vinden zijn, grote kans dat het in de buurt van het eerdergenoemde café is. Dan zit het halve uur erop en is er tijd om na te denken wat je er nou van moet vinden, en daarmee lijkt de missie van Nãni en ¥oni geslaagd. Trouwens, de groep heet O, Kutjes.

Corvus

Onze fotograaf was ook aanwezig bij Corvus eerder op de avond. Hieronder vind je een impressie van het optreden in de stampvolle (en bloedhete) container.