Kadepop15: warme geluiden op koude en natte eerste dag

Organisatie laat publiek smullen van een sterke en uiteenlopende line-up

Tekst: Marissa Snitjer Foto's: Jan Lenting ,

Dit weekend organiseert Kadepop voor de vierde keer het jaarlijks terugkerende popfestival in Groningen. Het terrein van EMG Faktors – een oude graanfabriek – zorgt voor een ultieme festivalbeleving. Het ziet er ontzettend mooi uit met veel hout, biologisch eten en de mainstage beschikt over een sublieme lichtshow. Tel daar nog een line-up om van te smullen bij op en alle ingrediënten zijn aanwezig voor een fantastisch festivalweekend!

Bells of Youth

Het weer zit dit jaar helaas niet mee. De eerste dag wordt geteisterd door regen, heel veel regen. Toch doet de organisatie er alles aan om het terrein begaanbaar te houden en ondanks hier en daar een plas water, is het over het algemeen goed te vertoeven.

Bij de tweede act van de eerste dag van Kadepop, Bells of Youth, is het nog niet heel erg druk. Dit kan te maken hebben met het weer, of met het tijdstip dat de band geprogrammeerd staat, namelijk 18:15 uur. Een kwartier te laat beginnen de vijf ontzettend goed geklede dames met spelen. De sound klinkt overweldigend door de samenzang en het gebruik van de instrumenten. In het begin is het niet helemaal duidelijk wie de rol van frontvrouw vervult, waardoor je als kijker soms niet weet waar je moet kijken. Dat kan ook komen doordat elk bandlid de uitstraling van frontvrouw heeft en er gedurende het optreden ook ontzettend veel op het podium gebeurt. 

Alle bandleden spelen vol overgave en toetseniste Marcia springt tijdens het zingen van links naar rechts over het podium. De energie lijkt echter niet over te komen op het publiek. Bells of Youth zet een goede show neer, waarin ook nieuw materiaal wordt gespeeld. De harmonieuze samenzang is hetgeen wat het meeste opvalt. Wel moeten de dames ervoor waken dat ze elkaar niet gaan overschreeuwen, want dan komen de liedjes minder sterk over.

Lars Koehoorn

Naast de gevestigde namen biedt het festival ook lokaal talent op de Talent Stage. Singer-songwriter Lars Koehoorn uit Winschoten mag als eerste dit podium beklimmen. Lars is een jonge jongen die ontzettend professioneel op het podium staat. Hij staat met veel charisma zijn liedjes te zingen en de praatjes tussendoor maken dat het lijkt alsof hij al jaren muzikant is. Zijn liedjes doen sterk denken aan Jason Mraz, maar Lars heeft (wel) een stem die je omver blaast. Een lage, haast doorgeleefde stem, die je eigenlijk verwacht bij een oude man die al dertig jaar zingt, rookt en drinkt. De zaal stroomt dan ook tijdens het spelen van zijn eerste nummer helemaal vol.

Niemand kan om zijn bijzonder mooie stemgeluid heen, totdat de stroom uitvalt. Lars pakt dit professioneel op en speelt zonder versterking zijn liedje gewoon door. Dit heeft als gevolg dat het hele publiek onmiddellijk dichter naar voren loopt, wat een intiem sfeertje teweegbrengt. Gelukkig is het probleem snel verholpen en kan hij halverwege het nummer weer versterkt spelen. Zijn liedjes zijn wat aan de zoetsappige kant, maar Lars laat ook zien dat hij meer in huis heeft. Hij speelt onder andere nog een prachtig liedje genaamd Freedom, dat gaat over het feit dat Nederland zeventig jaar bevrijding heeft gevierd dit jaar. Van deze zelfverzekerde 17-jarige singer-songwriter gaan we ongetwijfeld nog heel veel horen de komende jaren.

Kovacs

Na het uitlopen van Bells of Youth begint Kovacs wel op tijd met spelen. Het optreden begint met een lang muzikaal intro door haar fenomenale band, waardoor de spanning hoog wordt opgebouwd. Wanneer Sharon het podium komt oplopen, krijgt ze dan ook een daverend applaus van het publiek (dat inmiddels is verviervoudigd). Haar donkere vocalen en verschijning zorgen voor iets mysterieus. Kovacs en haar band hebben alles in huis om een show neer te zetten die iedereen kan waarderen. 

Aan enthousiasme geen gebrek. De band speelt met verve, waarbij de sexy bassiste het meest opvalt. Toch is Sharon in de eerste helft van de set wat afstandelijk naar het publiek toe. De nummers worden erg goed gespeeld, maar de zangeres bedankt na de liedjes niet één keer het publiek. Het lijkt echter wel alsof ze gedurende het optreden wat losser wordt en aan het einde laat ze dan ook een paar keer een grote glimlach zien. Kovacs bouwt het optreden gestaag op. Waar het publiek in het begin nog stilzwijgend staat te luisteren naar de volle en warme sound van de band, zorgt Kovacs ervoor dat aan het einde van de set het publiek zowaar meedanst. Het publiek applaudisseert tevreden na het slotakkoord en verspreidt zich vervolgens weer over het terrein. 

City of Life

Ook de heren van City of Life begeven zich na het slotakkoord van Kovacs snel naar de Talent Stage, waar zich zelfs al enkele fans vooraan bij het podium hebben genesteld. City of Life is nog maar sinds december 2014 bij elkaar en stond drie maanden daarna al in de halve finale van de POPgroningen Talent Award. Als de band begint te spelen, worden meteen alle remmen los gegooid. Dikke gitaren en luide drums kenmerken de muziek van City of Life. Frontman Indy Hammingh is goed bij stem waardoor het geheel ontzettend goed in het gehoor ligt. De rauwe doch catchy rock wordt met veel plezier gespeeld: aan enthousiasme en wilskracht geen gebrek bij de heren van City of Life. Als Indy vraagt of het publiek dichterbij wil komen, wordt er ook meteen geluisterd. 

De fabriekszaal van de Talent Stage is prima voor singer-songwriters, maar voor luide rock is de akoestiek van deze zaal iets minder goed. De muziek komt niet helemaal tot zijn recht, terwijl de jongens heel interessante muzikale stukken spelen. Ze zijn overduidelijk gegroeid het afgelopen half jaar, zowel muzikaal als in performance. Toch zal de frontman nog iets meer mogen gaan dansen, om de act als geheel veel sterker over te laten komen.

Bade

Naast een sterke line-up, is de programmering ook erg uiteenlopend. Waar Kovacs zorgt voor rust en mystiek en City of Life voor heerlijke gitaren, weet Bade als geen ander hoe hij een zaal kan laten dansen. Vanaf het begin tot aan het einde weet hij het publiek om zijn vinger te winden met zijn bijzondere dansmoves en heerlijke dansbare electro/popmuziek. Aan interactie geen gebrek: hij laat het publiek van links naar rechts meezingen en zelfs springen. Hij hoeft maar iets te zeggen of het publiek volgt hem direct. De swingende zanger zorgt voor een heerlijke feeststemming in de tent, waardoor iedereen het gelijk wat warmer krijgt.

Door de sublieme lichtshow komt het optreden van Bade helemaal tot z'n recht. De dansbare nummers worden stuk voor stuk heel strak gespeeld, waarbij de uitstekende gitarist het meest opvalt. De frontman stuitert graag over het podium en lijkt helemaal in het optreden te zitten. Bij het laatste nummer van de set spelen de gitarist en Bade ontzettend excentriek op hun gitaren en zodra het nummer afgelopen is, krijgt de band het applaus dat het verdient. Het publiek smaakt naar meer, maar Bades set zit er helaas op. De feeststemming wordt gelukkig nog voortgezet met de slotact van de avond: The Cool Quest.

Een grote pluim voor de organisatie van Kadepop. Het terrein ligt er prachtig bij en de eerste dag van het festival is wat ons betreft dik geslaagd!