Eerst is het tijd voor het Groningse HoppaH!, en een geschikter voorprogramma was vanavond niet denkbaar. De band speelt hun vrolijke zigeunermuziek met verve en de aanvankelijk vrij lege zaal loopt al snel vol. Elk van de zes bandleden speelt meer dan prima, maar het is vooral frontman Serge die de show steelt. Gekleed in een flitsend rood pak praat hij de nummers losjes en humoristisch aan elkaar met verhaaltjes over de dood, een zwerver die tevreden is met wat hij heeft en andere tragikomische anekdotes. Tijdens de liedjes kronkelt en glijdt hij tussen de muzikanten door. Het publiek laat zich graag meevoeren in Serge’s capriolen en de sfeer zit er lekker in. Als HoppaH! klaar is, heeft de band al drie kwartier gespeeld. Men zou bijna denken dat dit puike optreden de hoofdact voor vanavond zou kunnen zijn.
Russkaja bouwt uniek feestje in Simplon
Publiek valt van het ene in het andere hoogtepunt
Donderdagavond staat er in Simplon een bijzondere act geprogrammeerd. Oostenrijks ‘turbo-polka’-collectief Russkaja kent zeven bandleden die elk een andere culturele achtergrond hebben. De bandleden voegen alle muzikale invloeden die dat met zich meebrengt samen tot een unieke show. Met zoveel verschillende stijlen in één band loop je natuurlijk wel risico. Wordt een optreden van Russkaja niet al snel een rommeltje? Of weten de bandleden hun stijlen wel degelijk tot een geraffineerd muzikaal mozaïek samen te voegen? 3voor12 groningen zocht het voor u uit.
Als Russkaja begint, blijkt dit idee echter al snel achterhaald. HoppaH! was goed, maar wat zanger Georgij Makazaria en de zijnen hier neerzetten is echt uniek te noemen. De forse frontman spreekt na enkele nummers, waarin al duidelijk is geworden dat de band uitstekend klinkt, het publiek met een zwaar Russisch accent toe. “You don’t have to speak Russian to understand us,” buldert hij en dat blijkt helemaal te kloppen. Russkaja trekt gedurende het optreden een trukendoos open die zijn weerga niet kent. Om te beginnen is er het nog wel eens geforceerd aanvoelende meezingmomentje. Vanavond voelt dat wel anders. Iedereen danst en host vanaf het eerste nummer al enthousiast rond en de bijzondere kreten van Makazaria worden dan ook naar hartelust nageschreeuwd.
Vervolgens komt de band met het nummer Psycho Traktor op de proppen. Makazaria preekt over de noodzaak van 'connectivity with eachother' en organiseert een flinke circle pit in het midden van de zaal, naar eigen zeggen de vegetarische variant op het Spaanse stierenrennen. Op dit moment is het publiek helemaal niet meer te houden. Iedereen gooit alle schroom van zich af en doet al rondspringend Simplon op haar grondvesten schudden. Ondertussen worden er gierende, metal-achtige gitaarsolo’s over de menigte losgelaten. Er wordt gecrowdsurft en Makazaria geeft de aanwezige headbangers een demonstratie hoe ze zichzelf zo snel mogelijk een nekhernia kunnen bezorgen.
Tussen al het eigen werk door gooit de band er ook nog eens fragmenten van allerhande bekende muziek tegenaan. Delen van Michael Jackson’s Smooth Criminal, de tweede wals van Dimitri Shostakovich en ook Avicii’s Wake Me Up passeren plotseling de revue. Bij dat laatste nummer laat trompetist Rainer Gutternigg nog even zien over een prima operastem te beschikken, alweer zo’n verrassing. Als we dan bij het toegift aanbeland zijn, zou je denken dat het meeste spektakel wel achter de rug is. Maar nee: gitarist Engel Mayr maakt Chuck Berry-achtige duckwalks over het podium, Makazaria geeft nog een workshop brullen en wordt door zijn band nog bijna aangezet tot een stripact onder begeleiding van Joe Cocker’s You Can Leave your Hat On. Russkaja belichaamt wat live-muziek leuk maakt, het is puur plezier en verwondering. Wie nog eens echt iets bijzonders wil zien, mag dit de volgende keer niet missen. Vashe zdoróvje!