Ze noemen hun muziek moonpop, het vierkoppige BLUE CRIME uit onze hoofdstad. Dat 'moon'-element zit hem voornamelijk in de witte, spacey kleding. Want als de gitaren in De Gym beginnen te scheuren en de heldere zang volledig opgaat in de muur van geluid is de muziek van BLUE CRIME beter te omschrijven als nieuwe shoegaze. Traditiegetrouw wordt er ook veel naar de vloer gestaard, de gezichten van de bandleden verhuld achter hun lange haren. Toch is de band niet verlegen. Met genoeg pit en gemak spelen ze voor de bijna volle zaal. Het is eerder het publiek dat een beetje afwacht, totdat de band dan zelf maar aan iedereen vraagt om wat meer vooraan te komen staan.
De kunde van BLUE CRIME komt vooral naar voren in de langere nummers. Met duidelijke elementen van post-rock (trage opbouw, marching band ritmes) bouwt de band een opzwepend, meeslepend nummer op. De herhalingen van zacht naar hard werken goed, vooral omdat er elke keer wel weer een nieuwe subtiele verandering in zit – vooral de gitaarlijntjes zorgen ervoor dat het niet te eenvormig wordt. Met een plots swoosh-geluid eindigt BLUE CRIME: toch nog een beetje 'moon' in de mix.