Laat het aan Michiel Hoving (The Sixtyniners, Saucy Spoon en Reverse Cowgirls) om met weer een lekker ranzige bandnaam op de proppen te komen. Bareback heet dit inmiddels al weer goed ingespeelde nieuwe project. Een maand geleden openden ze nog in de grote zaal van Vera voor Green Hornet, deze avond staan de drie americana-sleazerockers in een zo mogelijk nog natuurlijkere habitat: de kelderbar. Met een bijtende southern twang in de stem, zware bas, scheurende solo's en raggende drums combineert Bareback stevige rock-'n-roll met flinke country- en americana-invloeden. Vooral de murder ballads zijn leuk; alle liedjes over peuken scoren en bier drinken is overbekend terrein. Bekend of niet - dat is net als het leuteren over liedjes allemaal niet zo belangrijk. Getuige ook het kelderbarpubliek, dat zich prima vermaakt en nog een rondje voor de muzikanten haalt.
Punktrio Recipees in Vera ragt met precisie
Groningse rock-'n-rollroutiniers doen in de kelderbar dat waarvoor 'ie bedoeld is
Strak. Hard. Kort. Hárd. Het kost niet zo veel woorden om het optreden op zaterdagavond van Recipees te vatten. En dat wil je natuurlijk ook niet. Zoals voorprogramma Bareback het verwoordde: “Wij doen niet aan allemaal van die praatjes over onze liedjes, dat vinden we saai”. Hier toch een kleine poging.
Een beetje na twaalven komen de nieuwe wonderkinderen van de Groningse punk aanlopen. “Wij zijn Recipees, moi”, klinkt het en dan volgt er een harde, retestrakke set van 20 minuten. Naar verluidt vooral geïnspireerd door het verlies van het eveneens Groningse garagepunktrio Loud Squirt probeert Recipees punk te maken zoals het hoort. Onder aanvoering van het fanatieke gebrul van Joost Dijkema speelt het drietal – gitaar, drum, bas – een gigantisch compacte, strakke combinatie van al het beste wat punk te bieden heeft. Hadden ze bij hun eerste optreden in de Crowbar nog een vierde bandlid die de zang op zich nam, vanavond bewijst Joost Dijkema dat hij dat er prima bij kan doen.
Het drum- en baswerk is even precies als hard. Alle aanwezige energie wordt in de 8 à 9 nummers gepompt. In het publiek, dat bij Bareback vooral gewoon rustig een biertje aan het drinken was, ontstaat een klein moshpitje. En dan is het opeens klaar. De nummers zijn op – dat was 'm. “Nog maar een keer het eerste nummer dan?” Jep!