Voor veel bands is het nog afwachten of hun optreden überhaupt doorgaat, maar gelukkig klaart het rond vier uur op en kan het feest doorgaan. Even wordt het festivalterrein leger – mensen gaan naar huis om droge kleren aan te trekken en weer warm te worden. Gelukkig is het ’s avonds weer druk. Ook bij de Local Heroes Stage, waar View for a Day, Animal Antics, The Rising Sun en Green Hornet de avond vullen, stroomt het publiek toe.
#BF050 View for a Day, Animal Antics, The Rising Sun en Green Hornet bouwen feestje op Local Heroes Stage
Dansen in de modder tot de zon ondergaat
Het terrein is vertrapt en mensen staan tot hun enkels in de bagger, maar het mag de pret niet drukken. De avond van het Bevrijdingsfestival Groningen op de Local Heroes Stage is een vrolijke avond. View for a Day, Animal Antics, The Rising Sun en Green Hornet bouwen een feestje waarbij het publiek de modder vergeet en gewoon lekker gaat dansen.
View for a Day
De Groningse band View for a Day opent de avond en trekt direct de aandacht van het publiek met zijn energieke rock. Met het eerste nummer van de set knallen de bandleden er direct stevig in en dat zorgt ervoor dat het Local Heroes-veld meteen wakker is. Zanger Herman Klompmakers lijkt in het begin een beetje zenuwachtig, maar naarmate het nummer vordert, neemt dat af. Hij heeft af en toe onderonsjes met de menigte voor “zijn” podium: een klein knipoogje hier, een klein glimlachje daar. De grootste grijns op de bühne is echter van gitarist Laurens Hof, die zichtbaar van het optreden geniet.
De band weet veel verschillende aspecten van een goed rocknummer met elkaar te combineren: zo is er enerzijds tempo en hard gitaarwerk, anderzijds is er ook ruimte voor meerstemmige zang en rustigere nummers. Wanneer de band zo'n rustig nummer aankondigt met de woorden “pak degene naast je maar stevig vast”, luistert het publiek gewillig en slaan mensen hun armen om elkaars schouders. Hoogtepunt van het optreden is hoe David Klompmakers zijn bas bespeelt. Zijn baspartijen zijn funky en strak en dat komt vooral naar voren in het nummer All Or Nothing. Tijdens het intermezzo stelt de band zich voor en rockt de band stevig, maar het funky slappen van Klompmakers trekt toch wel de meeste aandacht. Het publiek klapt dan ook enthousiast mee. Na het laatste nummer ontvangt de band een groot applaus. View for a Day is een sterk begin van de avond.
Animal Antics
Het tempo wordt daarna een stukje opgeschroefd met Animal Antics. De band, die overigens pas nog zijn EP Riffin’ With An Apostrophe uitbracht, staat bekend om zijn combinatie van pop en funk. Zanger Tim Peters van Ton heeft een sterke uitstraling als frontman. Zijn stem is rauw en past goed bij de muziek. Peters van Ton studeerde songwriting in Brighton en dat hoor je aan de manier waarop hij zijn teksten uitspreekt, waardoor het geheel wat aan The Kooks doet denken. De gehele band straalt plezier uit. Het optreden is speels: ze zijn letterlijk muziek aan het spelen. Ook hebben ze hun eigen hits, zoals I’ve Got The Money, die het publiek al kan meezingen.
Het mooiste moment in de set is wanneer de band een tandje terugschroeft. Het nummer My Reflections begint ingetogen, met drummer Frank Drok op de drumpad. Het nummer groeit, welt aan en klinkt prachtig vol. Bassist Fedde Döbken klapt in zijn handen terwijl gitarist Lesley Baker prachtig tokkelt – en dan gaat Drok over op het drumstel, het tempo gaat omhoog en het nummer breekt helemaal open. Het zorgt voor kippenvel. De band sluit af met Sober Daylight, een dansplaat. Het nummer is ritmisch. Iemand tilt een meisje de lucht in en het publiek klapt mee. Baker verzorgt de tweede stem met vaardigheid. Peters van Ton weet hoe hij de menigte moet ophitsen, waardoor Animal Antics na zijn laatste nummer een warmgedanst publiek achterlaat.
The Rising Sun
Niet alleen het veldje voor het podium staat vol, het podium zelf inmiddels ook. The Rising Sun is een achtkoppige band: twee zangers, twee blazers, gitarist, drummer, toetsenist en bassist. Het grote feest barst los zodra de band de eerste noten inzet van One Day en het publiek danst direct. De band weet reggae te combineren met rock; de stevige riffs van Sebas Graventein passen perfect in de muziek. Bassist Aditya Sardjono en drummer Abel Felix vormen de ruggengraat van de muziek. Laatstgenoemde valt op door de strakheid van zijn drumpartijen – het publiek joelt hem dan ook een paar keer toe.
De hele band blaakt van talent. De nummers zijn spannend in opbouw, werken toe naar een apotheose en gaan dan terug naar de basis, waardoor ze luchtig en opwindend zijn. Een groot succes is een cover van When The Sun Goes Down van Arctic Monkeys, waarin de band aan de ene kant hard rockt, maar aan de andere kant ook een eigen reggaedraai aan het nummer weet te geven. Zanger Nojodikromo doet een vraag-en-antwoordspelletje met het publiek en het publiek gaat er volop in mee. Het absolute hoogtepunt van het optreden is de afsluiter Last One Standing. Dat komt door saxofoniste Daniëlle Gombert, die de show steelt met haar fantastische spel. De uithalen die ze maakt en het rauwe geluid dat ze uit haar instrument krijgt zijn waanzinnig goed. Het is dan ook niet meer dan logisch dat het publiek na afloop schreeuwt om meer.
Green Hornet
Tot slot mag Green Hornet aantreden. De Groningse band is al 23 jaar actief en was volgens de aankondiger de afgelopen tijd vooral bezig een batterij kinderen af te leveren: “maar ze zijn herboren.” Het powertrio heeft inderdaad helemaal niks aan kracht ingeboet, integendeel: Green Hornet walst vanaf minuut één over het publiek heen. De dampende combinatie van de met fuzz doordrenkte gitaar, de explosieve drums en het schreeuwende orgel zorgen voor een snoeiharde afsluiter van de avond, op de Local Heroes Stage althans.
Zanger en gitarist Olaf Veenstra stelt hier en daar nog wat trucjes tentoon, zoals het balanceren van de gitaar op zijn hoofd. Olaf nodigt de mensen in het publiek uit te doen wat ze willen, want “Green Hornet is vrijheid”, aldus de zanger. Het is overduidelijk dat deze band laat op de avond nog barst van de energie. De zestig minuten die Green Hornet vanavond heeft gekregen lijken bij lange na niet genoeg. Toch breit de band een einde aan de set en kan het publiek tevreden vertrekken. Wie buienradar had bekeken en dacht dat het slechte weer voorbij zou zijn, kwam bedrogen uit. Green Hornet zorgde namelijk nog voor een zeer plaatselijke onweersbui.