De ontsnapping van Daedalus en zijn zoon Icarus kun je op meerdere manieren aanvliegen. solitary ZEBRA laat eerst vader aan het woord en laat het tweede bedrijf aan de onfortuinlijke zoon. Vader geeft een wijze raad (Save a little luck / so you get home). Icarus benut de herwonnen vrijheid om het hogerop te zoeken (Above the wind to watch the sun / these wings work great, let’s get it done). De afloop is bekend; de geschiedenis laat zich niet herschrijven.
Het nummer ademt een dromerige sfeer. Een zacht zuchtende zang en een melodieuze gitaarlijn zorgen voor de basis, een aanhoudende gitaarklank op de achtergrond doet je geloven dat je beide heren aan de horizon ziet vliegen. Slechts in het refrein is de rest van de band te horen. Dat geeft een mooie dynamiek. Toch is de keuze om hem als single uit te brengen opmerkelijk. Het nummer mist een herkenningspunt, een pakkend refrein of een melodie die blijft hangen.
Icarus lijkt te licht voor een single. Wat solitary ZEBRA wel voor elkaar krijgt, is dat de dromerige sfeer van het nummer de hoogmoedige hoofdpersoon het slachtoffer laat zijn van naïef avonturisme, wat sympathie oproept. Heeft solitary ZEBRA de mythe dan toch herschreven?