Lezboys is een nieuwe formatie met minder onbekende bandleden. Deze muzikanten hebben al de nodige ervaring opgedaan bij verschillende Groningse underground bandjes en daarnaast werken ze allemaal als vrijwilligers in Vera. Het is hun tweede optreden, de verwachtingen van het publiek zijn er ook naar. Gedurende de set zijn veel bezoekers het eens dat Lezboys vooruit zijn gegaan na hun eerste optreden. Hier en daar vallen wat slordigheden op, maar de band neemt het luchtig en met humor op, waardoor het publiek er ook goed op reageert. Het scheelt ook dat de muziek niet al te serieus is. Af en toe doen de liedjes en de zang denken aan Weezer-esque poprockbandjes van eind jaren negentig. Beetje low-fi, beetje garage, beetje poppy en vooral luchtig en catchy. Dat merk je ook aan de hoofden die met de muziek mee gaan schommelen en beentjes die het ritme gaan volgen.
Schuilen voor de storm in het Subroutine & Lepel Zomercafé
Ondanks of juist dankzij het weer, wederom een goed bezochte avond
Subroutine Records en Lepel Concerts hebben weer de handen ineengeslagen om een avondje Zomercafé in Vera te organiseren. Er treden drie bands op en ondertussen draaien de heren van beide partijen wat plaatjes. Omdat ze al veel leuke avonden en concerten op hun naam hebben staan, is er al een stevig draagvlak voor vanavond. Hierdoor is de zaal al vanaf het begin goed gevuld, ondanks de buiten razende zomerstorm.
De volgende band van vanavond is The Fire Harvest. Dat is iets andere koek dan Lezboys. De muziek van The Fire Harvest wordt vaak beschreven als slowcore, maar vanavond klinkt het niet al te ‘hardcore’ slowcore. De nummers zijn langzaam, rustig, met hier en daar een explosie waarna de rust weer terugkeert. Soms doet het denken aan de oude nummers van Snow Patrol. Het klinkt mooi en melodieus, maar zoals het slowcore betaamt, ook deprimerend. Daar kan niet het gehele publiek zich in vinden, zeker niet na de losse uptempo nummers van Lezboys. Een kwart van de bezoekers staat naar The Fire Harvest te luisteren, maar zoals wel vaker tijdens rustige momenten op avonden met meerdere acts, staat de rest achterin te babbelen.
De laatste band is The Sweet Release Of Death, volgens menig bezoeker vanavond de band met de meeste ballen. Het is harder, energieker en gruizig. Voorafgaand aan het optreden wordt It Was Better To Stay At Home getoond, de nieuwe video van Space Siren. Qua stijl sluit het goed aan op de muziek van The Sweet Release Of Death, de toon is meteen goed gezet. De band weet de aandacht van de bezoekers weer te trekken, al wordt het ze met al die gitaren ook lastiger gemaakt om door blijven praten. Af en toe verslapt de aandacht toch weer, het klinkt soms wat eentonig. Misschien was de vertoonde video in dezelfde stijl iets teveel van het goede. Toch lijkt het publiek van het optreden te genieten, waardoor het een waardige afsluiter wordt van het Subroutine & Lepel Zomercafé in Vera.