Melodica Festival en zomercafé – een geslaagde combinatie

Singer-songwriters op een warme zomeravond in Vera

Tekst: Harold Zijp Foto's: Jan Lenting en Harold Zijp ,

Het Melodica Festival, dat was toch in het najaar? Jazeker, maar de organisatie heeft in samenwerking met Vera een “kleintje Melodica” georganiseerd in het kader van de zomercafés die traditioneel toch al in de club plaats vinden op de zaterdagavonden van juli en augustus. Deze avond staan er vijf acts die – zoals we van Melodica gewend zijn - van hoog niveau zijn, met het accent vanavond op singer-songwriters.

Allereerst is er  een last minute vervanger; Josh the Cat moest afzeggen maar Abel de Kam, de helft van het duo dat we kennen als The New Poor, is een waardige vervanger. Hij speelt solo een aantal liedjes van the New Poor en ook zonder zangeres Liza en de harmonie van twee stemmen klinken de liedjes mooi en breekbaar. Abel doet ook nog een bekentenis. Een lied van The White Stripes heeft hem ooit aangezet tot het oppakken van de gitaar en uiteraard speelt hij deze. 

 

Hello Piedpiper is een singer-songwriter uit Keulen die al vaker heeft samengewerkt met muzikanten uit Groningen, zoals met Town of Saints. Hij is weliswaar een one-man act vanavond, maar door gebruik te maken van een looping recorder weet hij af en toe toch de indruk te wekken dat we een complete band horen. Hij weeft verschillende gitaarpartijen door elkaar heen, wat een extra dimensie aan zijn liedjes geeft. 

Honig, eveneens uit Keulen, is normaal gesproken de volledige band van Stefan Honig, maar vanavond krijgen we hem –grotendeels - alleen op het podium.  Honig maakt sfeervolle liedjes waar soms net even een rafelrandje aan zit. Toch weet hij de sfeer ook luchtig te houden door af en toe tussen de liedjes door wat te vertellen. Zo leren we dat hij een geduchte roerei-bakker is. Tegen het eind van het optreden wordt het podium gevuld met andere muzikanten van de avond voor een pakkende slotsong waarbij ook het publiek "oohs" en "aahs" kan toevoegen. 

Na drie mannen is het leuk dat we ook een vrouw op het podium krijgen, en gelijk met de meest opmerkelijke set van de avond. Phia, met Australische roots maar nu uit Berlijn, speelt op een kalimba: een Afrikaanse duimpiano, waar ze met behulp van loops en effecten een verrassend groot aantal verschillende geluiden uithaalt. Ze slaagt er af en toe in om zelfs een compleet bandgeluid neer te zetten met alleen dat kleine instrumentje. Phia combineert dat bovendien ook nog eens met een leuke uitstraling, vlotte babbel en catchy liedjes.

De laatste act van de avond is dan wel een complete band, rond Ian Fisher, in de klassieke gitaar-, drums- en basbezetting. Na het “geweld” van Phia brengen ze een nogal verstilde set die bestaat uit het compleet en integraal naspelen van hun nieuwste plaat. Wat een beetje mist is de sjeu en sfeer die Phia en Honig zo goed in hun set naar voren brachten, met nét dat beetje zelfspot en interactie met het publiek. Deze band speelt alleen en doet dat ingetogen en goed, maar na een half uur is de verrassing er wel af. 

De zaal was gevuld met muziekliefhebbers die bereid zijn echt te luisteren naar de artiesten, en ze hebben daar ook alle reden toe! Al met al bewijzen Vera en Melodica Groningen dat het ook op een zwoele zomeravond lekker vol kan zijn in de grote zaal van Vera.