Om half negen zou Trikosis beginnen. In Vera is het nog erg rustig. Een paar hippies komen voorbij en bestellen hun drankje aan de bar. Ook de band laat nog op zich wachten. Echt van de tijd is de groep niet, maar dat geeft Vera wel de gelegenheid om wat voller te lopen. Misschien dat Trikosis daarop gewacht heeft, want om negen uur gaan de muzikanten van start. Het wordt druk voor het podium en er wordt meteen gedanst.

Vrijwel direct na Trikosis staat de Groningse band HoppaH! op het podium. ”We komen helemaal uit…. Groningen”, roept zanger Serge van der Laar. De feestband maakt gebruik van een groot aantal instrumenten, waaronder accordeon, viool, drums en klarinet. Dit doet overigens elke act van vanavond, want dat kenmerkt de zigeuner- en folkmuziek. Ze beginnen met de nummers Mijn Vriend en Troubadour. In dat laatste nummer, zo verzekert Serge ons, zingen ze over de lul van de troubadour. ”Alleen komt dat niet letterlijk in de tekst voor.”

HoppaH! staat ook bekend om zijn minder vrolijke nummers. Serge is daar eerlijk in, want na de eerste paar nummers verkondigt hij dat het tijd is voor depressieve muziek. De teksten zijn inderdaad wat verdrietiger, maar de muziek blijft vrolijk klinken. Het nummer Maar Ach, Maar Ja gaat over de wereld – dat deze helemaal naar de klote gaat. Dat God ons niet kan redden met Jezus aan het kruis. Een nummer dat wel bij deze tijd van ellende past.

Als HoppaH! klaar is gaan de lichten weer aan, maar het publiek wil daar niets van weten en roept om nog een nummer. HoppaH! is de beroerdste niet en de band komt terug voor nog één extra nummer met de titel Hou Je Kop. Goede afsluiter vindt Serge, want hierna is het de beurt aan de volgende band. Als een gast in het publiek nog iets onverstaanbaars joelt, roept Serge terug dat ie zijn kop moet houden. Net als de titel van het nummer, een mooi ezelsbruggetje. De la-la-la’s die vervolgens gezongen worden, schreeuwt het publiek vrolijk mee. Dat het gezellig is, is duidelijk.

Gelukkig komt het toch nog goed met Grassmoawer. De band gaat los met het nummer Monster en de zaal danst goed mee op de aanstekelijke muziek. Eén persoon durft het aan om te gaan crowdsurfen op de wilde klanken van Grassmoawer. Wel vertrekt er veel publiek, want de niet-Groningers moeten naar huis.

Al met al een geslaagde avond. Drie zeer verschillende bands met uiteenlopende kwaliteiten. De ene band is beter dan de andere en dat is ook duidelijk te merken aan de reacties van het publiek. Het festivalletje in Vera is zeker voor herhaling vatbaar. Voor volgend jaar een hele dag gypsymuziek?