ESNS15: Gevarieerd programma in Buckshot café

Voor iedere muziekliefhebber wat wils op de tweede avond van Grunnsonic

Tekst: Marissa Snitjer Foto's: Jan Lenting ,

De eerste avond van Eurosonic is inmiddels achter de rug. Bezoekers zijn langzamerhand weer bijgekomen van alle acts op het festival en begeven zich in de avond weer volop in het centrum. Ook café Buckshot – dat onderdeel uitmaakt van Grunnsonic - is vanaf het begin van de avond al goed gevuld met bezoekers. Dit café heeft een gevarieerd aanbod vanavond. Je laten verrassen is dan ook goed mogelijk.

De avond begint met singer-songwriter Vincent Kenter. Het café is eigenlijk vanaf het moment van spelen al goed gevuld. De muziek van Kenter is wat aan de experimentele kant en heeft een melancholisch geluid. Zijn stem heeft een lage en hese klankkleur, wat perfect past bij de muziek die hij maakt. Er is alleen te veel galm op zijn microfoon, waardoor het publiek amper kan verstaan wat de singer-songwriter zingt. Kenter laat vanavond wel zien dat hij een veelzijdige muzikant is: er zit veel variatie in de nummers die hij speelt en de cover van Bon Iver speelt hij haast betoverend. Ondanks de volle zaal zijn er maar een paar bezoekers die echt aandachtig luisteren. Dat is spijtig, want als je goed luistert, hoor je een unieke muzikant die de luisteraars versteld kan laten staan.

De tweede act - zeg maar gerust een negenkoppige band - die vanavond speelt, ligt in een totaal ander straatje dan de eerste act. Oes, een prachtige dame, speelt samen met haar band de bomvolle bovenzaal van het café plat. Voordat de band überhaupt één noot heeft gespeeld, past niemand meer in de zaal. Er hangt een gezellig sfeertje en het wordt al snel duidelijk dat veel bezoekers speciaal voor Oes zijn gekomen. De Nederlandstalige popliedjes liggen goed in het gehoor. De single Plastic is zelfs zo catchy dat die in je hoofd blijft zitten. De band swingt ruim een half uur en het publiek swingt mee, van links naar rechts. “Oes Oes Oes”, wordt er naar elk nummer gejoeld en na elk nummer luider. De band speelt overtuigend en weet het publiek te vermaken.

In de swing-stand blijven we vanavond ook nog met Stuart Mavis. Beneden staat de zaak tot aan achterin helemaal vol. Bij het eerste nummer staat het publiek vol verwachting naar de band te kijken en zodra zij Different Generations spelen, beginnen de eerste bezoekers lichtjes te dansen. De band geniet overduidelijk van het spelen en van het publiek. En het publiek geniet overduidelijk van Sjoerd Vriesema en zijn band. Door de vermakelijke dynamiek van de set verveeld de band geen moment. Om 00:00 uur veranderen de band en het publiek even van rol: toetsenist Jurgen Gerlofs is jarig en het publiek zingt hem toe. De sfeer zit er goed in. Naarmate de setlist vordert, wordt het publiek steeds enthousiaster. Een waardige afsluiter van deze prachtige avond in de Buckshot.