Voordat de Amerikanen het podium betreden, staan de lokale helden van Fake O’s in de grote zaal. Het is even wennen voor zowel band, publiek als geluidsman, maar met name in de tweede helft van het optreden weten de Groningers behoorlijk indruk te maken met hun opgefokte hardcore punk. Die is heerlijk energiek, vooral door de schreeuwende en tierende Peter van der Ploeg. Het kan allemaal nog wel wat strakker en geconcentreerder maar dat neemt niet weg dat we Fake O’s wel vaker op het grote podium willen zien.
Lastige maar geslaagde tweede keer Vera voor Together Pangea
Terugkeer van de pollwinnaars uit Los Angeles
De vier herrieschoppers van Together Pangea maakten vorig jaar zo’n enorme indruk in Vera dat ze nu op de muur te vinden zijn bij de andere winnaars van de jaarlijkse poll waarin het beste concert gekozen wordt. Daarnaast werden ze ook nog als beste band gekozen en werd hun laatste album Badillac plaat van het jaar. De verwachtingen zijn dus behoorlijk hooggespannen maar worden meer dan voldoende ingelost.
Na een korte aankondiging van programmeur Peter Weening komen de vier mannen van Together Pangea het podium op gewandeld. Daarna volgt een kort bedankje en de belofte dat ze ondanks de jetlag er het beste van zullen maken. De vlam slaat met openers Sick Shit en Does He Really Care meteen in de pan. De bijna uitverkochte Vera staat van de eerste tot de tiende rij te springen en daarachter goedkeurend mee te knikken. Gelukkig hebben de nummers van het album Badillac nog niets aan kracht ingeboet en zijn de bandleden meer dan ooit op elkaar ingespeeld. Meezingers van stadionformaat als Why en Make True doen het ook nu weer fantastisch. De moshpit vooraan wordt groter en groter tot het bij Snakedog tot een apotheose komt. Deze kneiter van een hit speelt de band bijna nooit live en is daardoor des te meer reden voor het publiek om alles te geven.
Ook de rest van de setlist gaat erin als zoete koek bij het voorste deel van het publiek. De nieuwe nummers klinken nu al vertrouwd en passen prima bij het oudere spul van de vorige drie albums. Ondanks dat het een prima optreden is, mist helaas wel net dat extra zetje wat het de vorige keer zo bijzonder maakte. Oké, het geluid is niet optimaal en de band is zichtbaar vermoeid, maar het is verder iets ondefinieerbaars waardoor het optreden op bepaalde momenten tegenvalt.
Zou het komen door het bekende fenomeen ‘de lastige tweede’? Meestal spreekt men dan over een tweede plaat die na een fantastisch ontvangen debuutalbum een band kan maken of breken. In het geval van Together Pangea gaat het ‘slechts’ om een optreden in Vera, maar toch zijn de verwachtingen zo hoog dat het eigenlijk op voorhand al niet mogelijk is om daar aan te voldoen. Vorig jaar was het, meer dan terecht, het beste optreden van het jaar, mede door het grenzeloze enthousiasme van zowel band als publiek. Het was spannend en nieuw en omdat er niet per se enorm veel van verwacht werd, was het des te beter toen het live fantastisch bleek te zijn. Vanavond is het juist 180 graden omgedraaid, waardoor het minder memorabel is. Dat het merendeel van het publiek bezweet en met een dikke grijns de zaal verlaat, geeft toch aan dat het verder een prima show van een uitstekende band was.