De blote voeten van de zangeres van Soldier’s Heart staan tijdens het voorprogramma uitdagend op het randje van het podium. Zij kijkt het publiek recht aan terwijl ze met een krachtige stem haar verhalen zingt. Achter haar danst de olijke bassist op en neer over het podium. De cover van Gabriel Rios’ Broad Daylight wordt verrijkt met het geluid van een plastic kinder-xylofoon. Hiermee laat het Belgische Soldier’s Heart een blij verrast publiek achter.
Balthazar regisseert vreugde door krachtige formule
Belgische indiepopband heeft het enthousiaste publiek onder controle
Na een succesvolle reeks concerten volgde voor Balthazar afgelopen weekend een MIA voor beste live act. Het winnen van deze Belgische muziek award schept verwachtingen voor hun tour door Europa. Hoewel het concert in De Oosterpoort voor aanvang als een van de weinige niet is uitverkocht, raakt de kleine zaal toch vol. De Belgen overtuigen met de perfecte opbouw naar een dansend hoogtepunt.
Terwijl de witte letters Balthazar traag voor de velours bruine gordijnen naar beneden zakken, is de opwinding in de zaal voelbaar. Onder luid applaus wordt deze Belgische band verwelkomd. De bandleden maken weinig contact met het publiek en met elkaar. Hun blikken zijn geconcentreerd. Het is duidelijk dat zij geoefend zijn in een strakke regie.
Het publiek laat de eerste nummers zonder veel beweging op zich inwerken. Met het derde nummer The Boatmen beginnen hoofden in de zaal te knikken en lippen te bewegen. Door de dragende bas van Simon Casier worden we meegevoerd in de wereld van de muzikanten die hun instrumenten vol toewijding bespelen. Het gespannen gezicht van de drummer Christophe Claeys is als een open boek. Af en toe leest het zelfs alsof hij moet poepen.
Naast de muziek van twee albums en de pas uitgebrachte single Leipzig speelt de band nog twee nieuwe nummers. Deze sluiten aan, zowel qua tekst als geluid. Door de speelse viool van Patricia Vanheste, meerdere stemmen en de bas wordt de liefde bevraagd en vervloekt.
Bij Fifteen floors, de hit van het debuutalbum Applause, geeft het publiek zich volledig over aan de muziek. De zaal is zelfs de band voor en zingt: "It won’t take long for they get what they are after." Hier verschijnt de eerste grijns op het gezicht van frontman Maarten Devoldere. Balthazar en het publiek lijken dichter naar elkaar toe te groeien. De lichamen in de zaal bewegen losser. Het gejoel wordt na ieder nummer luider.
Geleidelijk wordt toegewerkt naar het hoogtepunt van de show bij het afsluitende Blood Like Wine. Terwijl Maarten Devoldere het nummer inzet met zijn rauwe stem, verzamelt de rest van de band zich bij de drummer. Eensgezind wordt dit nummer gebracht en luidkeels meegezongen: "Raise your glass to the nighttime."
Ondanks dat het geluid van Balthazar inmiddels bekend en weinig verrassend is, bezitten de Belgen een krachtige formule voor een succesvolle show. Vanuit de ernst en passie voor hun instrument beginnen ze klein, om zich vervolgens langzaam te openen voor samenspel en hun publiek. De opbouw van deze formule verloopt deze avond perfect.