Na de niet geheel bijpassende DJ-set bij de plantsoenvijver is het even overschakelen wanneer de mannen van The Growlers het podium betreden. Heel veel moeite kost dat echter niet. Door de samensmelting van verschillende genres creëren de heren een zomers psychedelisch geluid met surfinvloeden en voeren ze je terug in de tijd. Ook de kledij lijkt uit een stoffige zolder van hun ouders geleend te zijn. Zanger Brook Nielsen draagt een ouderwets jasje en daaronder een stippeltjestrui. Ook zijn bruine broek zou zo uit Happy Days kunnen komen. Tel daar de bakkebaarden en het lange haar van de bandleden bij op en je vergeet even dat het 2014 is.
#NZON14 The Growlers: "There's something crazy in the water!"
Psychedelische avond rondom plantsoenvijver
Op de tweede Noorderzonavond is het aan The Growlers om de avond af te sluiten op Het Dok. De band die typisch Californische en psychedelische rock maakt met een jaren zestig tintje tourde eerder al met The Black Keys, en presenteerde tweemaal een Beach Goth Party met neo-psychedelische en surfrockbands. 23 september verschijnt het vierde album, Chinese Fountain, maar eerst sluit het gezelschap het festivalseizoen af op Noorderzon.
De combinatie van psychedelische klanken, podiumlampen en de verlichte bomen zorgt bijna voor een hallucinatiesfeer. Halverwege het optreden vraagt Nielsen het publiek zich te laten horen als ze op de fiets zijn, als ze stoned zijn en... als ze stoned op de fiets gekomen zijn. "That's dangerous", zegt hij enigszins bezorgd als er aan weerszijden van de vijver bevestigend geschreeuw volgt. Dit onderwerp komt in het materiaal van The Growlers ook regelmatig terug. Naast veel nummers over liefde, is er bijvoorbeeld Acid Rain en komen er teksten voorbij met psychedelic trips en drugs.
Naast de typische effecten waar de band om bekend staat, is de kenmerkende stem van zanger Nielsen wellicht het meest herkenbaar. Gelijk schuilt daarin een gevaar. Na een uur neigt een gevoel van eentonigheid toe te slaan. Gelukkig heeft het gezelschap een afwisselende set samengesteld, waardoor het niet vervelend wordt. Het publiek vermaakt zich prima en de vlonders van de (verlengde) publiekssteigers bewegen dan ook mee wanneer de voeten van de vloer gaan.
Of de band zelf helemaal nuchter is, valt ook te betwisten. De bandleden lijken erg geïntrigeerd door de aanwezigheid van leven in het water. Nadat Nielsen twee jongedames in het rubberbootje heeft gewaarschuwd: "There's something crazy in the water!", bekommeren de bandleden zich voornamelijk om eventueel aanwezige eendjes die ze graag willen voeren. Hoewel het eendje, dat eerder op de avond nog wel rondzwom in de plantsoenvijver, inmiddels in geen velden of wegen te bekennen is, gooien de heren toch maar wat broodkruimels in het water. Hopelijk vindt het eendje ze nog.
Ondanks een eerdere belofte aan zijn bandleden draagt Nielsen aan het eind van de set een nummer op aan een overleden vriend en tevens grote fan. De reden waarom laat weinig tot de verbeelding over. "Don't commit suicide," zegt de zanger, "life is a beautiful thing."