Leithauser heeft na de breuk van The Walkmen in 2013 niet stilgezeten. Nog geen jaar later mag hij met zijn eerste soloalbum De Spiegeltent op Noorderzon muzikaal openen. Hij speelt geen harde rock-'n-roll, maar gaat eerder de richting van country en folk op. In zijn (soms rustige) ballads zorgt de combinatie van deze stijlen voor een divers optreden. Leithauser heeft daadwerkelijk een verhaal te vertellen en duidelijk veel levenservaring. Zijn gezichtsuitdrukkingen zijn zeer expressief, maar niet gemaakt. Daardoor komt de Amerikaan oprecht over en ontstaat er een goede balans tussen verschillende emoties.
#NZON14 Noorderzon is gestart, en Hamilton Leithausers solocarrière ook
Amerikaan laat muzikale ervaring zien in een nieuw jasje
Na frontman te zijn geweest van zowel The Recoys als The Walkmen, heb je toch aardig wat podiumervaring. Naar verwachting laat Hamilton Leithauser dan ook zien dat hij geboren is om op de planken te staan. Een lekker loszittend jasje met zwarte vans aan zijn voeten: de perfecte outfit om vrij te kunnen bewegen. Zonder na te denken, neemt hij de ene na de andere bijzondere lichaamshouding aan. Gepassioneerd beweegt hij over het podium. Dit is Leithauser zoals we hem kennen, maar dan in een ander muziekgenre.
Van rock naar country
Zo stil
De Spiegeltent is niet helemaal vol, maar wel gezellig gevuld. De zaal straalt van zichzelf al iets bijzonders uit. De bezoekers bevinden zich in een andere wereld dan op het festivalterrein: er is stilte, en er is rust. Het publiek bestaat uit geoefende luisteraars, die geconcentreerd naar voren kijken. “Thank you all for being so quiet”, is de reactie van Leithauser. Dit doorbreekt de stilte en zorgt voor wat gegiechel in de zaal. De leegte tussen nummers door weet Leithauser perfect op te vullen met slechts een paar woorden en daarna laat hij zijn publiek weer genieten van de muziek.
Zelfkennis
Vooral de rustige, haast orkestrale, nummers van Leithauser slaan goed aan bij het publiek. De Amerikaanse muzikant heeft een dragende stem die hij goed weet in te zetten. Het is duidelijk te merken dat hij zijn zwakke en sterke punten kent, en handelt naar deze kennis. Op het ene moment kan hij uithalen, op het andere moment speelt hij integer en teruggetrokken. Elk nummer is muzikaal technisch goed uitgedacht, waardoor het publiek gedurende het hele concert aan zijn lippen blijft hangen.
Een nieuw begin
Op het hoogtepunt van het optreden komt de mededeling van Leithauser dat hij en zijn band bij het laatste nummer zijn aangekomen. Een kleine toegift volgt, maar het materiaal is nog steeds niet genoeg om een uur vol te spelen. Dat krijg je natuurlijk als je nog maar net het debuutalbum uitgebracht hebt. Het publiek smachtte duidelijk naar meer en, aan het plezier van Hamilton op het podium te zien, denkt hij er ook zo over.