Topplaat of Onderzetter: debuutalbum Town Of Saints gevuld met zelfreflectie, kritiek en hoop

Indierock met folkinvloeden

Tekst: Saskia Evers ,

Na lang wachten ligt eindelijk het debuutalbum van de Gronings-Finse formatie Town of Saints in de schappen. Met Something To Fight With probeert de band het folk-imago kwijt te raken en meer de rockhoek op te zoeken. Het is een album gevuld met zelfreflectie, winterdipjes, kritiek en hoop. Is het album een topschijf? Of kan het schijfje beter gebruikt worden als onderzetter?

Met Something To Fight With probeert Town Of Saints zich te ontdoen van het folk-imago waar de band om bekend staat. Hiervoor heeft het trio de akoestische gitaar ingeruild voor een elektrische. Ook de stevigere ritmische drumpartijen dragen bij aan een rockgeluid. Toch blijven mede dankzij Salkolahti's vioolspel de folkinvloeden hoorbaar.

De openingstrack Stand Up begint dan ook meteen met de dwingende vioolklank. Het nummer klinkt als een strenge motiverende preek: zelfs wanneer je het allemaal niet meer ziet zitten, is er altijd een reden om jezelf je bed uit te slepen. Dit blijkt ook uit teksten als: "you can always stand up with a heavy heart and a heavy mind", "there's only light if you want to see" en "don't fret 'cause the world hasn't gone under yet".

Dat frontman Harmen Ridderbos weleens met een winterdipje kampt, wordt al duidelijk uit een recent interview met 3voor12 groningen. In dat interview vertelt de zanger dat deze dip een belangrijk thema is in Trapped Under Ice. Hoewel de muzikale klanken vrolijk van aard zijn, roept de tekst inderdaad een deprimerend winters plaatje op. "Pretty much everything covered by a thick blanket of snow / Frozen the grass, the grass where your tombstone stands / I could be lying there where your memories sank to a low". Dit overigens oude nummer is voor het album in een geheel nieuw jasje gestoken. Deze nieuwe versie heeft een vrolijker dansbaar opzwepend ritme en eindigt zelfs zo energiek dat je drummer Sietse Ros bijna op de bekkens kunt zien slaan.

Diezelfde energie is ook te horen in Euphrates. De combinatie van elektrische gitaar, snelle drumpartijen en het eveneens snelle vioolspel zorgen voor een energiek catchy geluid. In de tekst wordt kritiek geuit op de maatschappij: "I took the high road down to / Where it’s safe being a little incomplete / Where adaptation to society / Doesn’t mean you have to lie to get what you need" en "And even so we have to face / The fact we aren’t free / And still our kids are fighting / For our nation’s travesty". Ook maakt de band in dit nummer op een creatieve manier gebruik van rijm met de regel: "where satellites are selling lines".

Hoewel het album overwegend energiek is, worden opzwependere nummers ook afgewisseld met subtieler materiaal. Easier On Paper heeft bijvoorbeeld een rustigere melodie en Salkolahti's tweede stem, die tijdens vrijwel het hele nummer te horen is, geeft het nummer een zacht karakter. De viool is tijdens dit nummer subtieler aanwezig, waardoor het geheel als een geruststellende ballade klinkt.

Met Something To Fight With wordt de weg van de indierock ingeslagen en Town of Saints lijkt daarin geslaagd. Het album zit vol heerlijke catchy melodieën, fijn samenspel en zang en herkenbare teksten. De conclusie? Een topplaat!

Zelf luisteren? Something To Fight With is te beluisteren via de 3voor12 Luisterpaal.
Op 12 oktober presenteert Town of Saints het nieuwe album in Vera. Entree: gratis.