Buiten schuiven de eerste regenwolken over als tegen tienen de concertzaal van Het Viadukt (echt onder de snelweg) volloopt voor de ep-presentatie van Mountainbirds en Kendler. Binnen de deuren van deze bijzondere studiolocatie is van het weer en het verkeer helemaal niets te merken. Des te meer aandacht voor de muziek. Twee bands spelen vanavond liedjes van een net verschenen ep, Mountainbirds mag als eerste. De band bestaat uit muzikanten die hun sporen al in andere bands hebben verdiend, zoals in Mullhouse en Lords of Gravity. Op Bandcamp staat dat Mountainbirds indiefolk maakt. Als de heren twee of drie liedjes hebben gespeeld zijn er al heel wat invloeden te horen geweest, maar het label indiefolk kan prima op hun liedjes geplakt worden.

Mountainbirds geeft een gevarieerd optreden. De band speelt aan het begin en einde een paar ingetogen nummers, die liedjes nemen je als toeschouwer makkelijk mee. Maar de heren spelen ook een paar stompende rocknummers. Omdat ze maar met z’n drieën zijn klinken die liedjes als heerlijke rammelende gitaarnummers. De basgitaar is in die nummers even aan de kant gezet. De zang geeft sommige liedjes ook nog wat extra's, maar blijft meestal wat gewoon en is niet helemaal onberispelijk. In één nummer wordt een banjo opgepakt, waardoor er ook nog wat countrymuziek te horen is.

Net als Kendler heeft ook Mountainbirds kortgeleden een ep opgenomen. De ep van Mountainbirds is vanavond gratis te krijgen. Dat meldt zanger Hermen Hagen althans eerst. Want hij komt op het geïmproviseerde antwoord meteen terug. ‘’Dan verpesten we Gijs z’n markt’’, grapt hij. ‘’Je krijgt hem mee als je 15 likes kunt creëren’’, zo luidt de afspraak uiteindelijk. De Gijs waar hij het over heeft is Gijs van Veldhuizen, de zanger van Kendler. Die band viert het uitkomen van de ep echt vanavond.

De ep van Kendler heeft de naam I’m Not Home gekregen. Dat is wel een grappige naam in de wetenschap dat de repetities van de ep juist wel thuis plaatsvonden. Goed, bij toetsenist Johan dan, die heeft bij zijn huis een eigen oefenruimte. De ep is opgenomen in de No Pussy Blues Studio van Klaas Pot. Op de plaat staan vijf nummers. Je kunt de muziek misschien het beste indiepop noemen. Soms gaat de muziek echter wat meer richting rootsmuziek/americana. Verwacht verder vooral rustige nummers die instrumentaal af en toe ook een beetje als muziek van Explosions in the Sky klinkt, maar dan zijn de zang en toetsen twee belangrijke muzikale aspecten die Kendler wel heeft en net genoemde band niet, of nauwelijks.

Tijdens het optreden valt op dat een paar nummers een wat steviger fundament hebben. Het is mooi dat die nummers ertussen zitten, want vooral door de zang klinkt de muziek soms een beetje glad. Dat heeft er ook mee te maken dat de bandleden zo geconcentreerd zijn op het spelen, dat de concentratie bij het publiek af en toe een beetje wegebt. Verder spelen de bandleden verdienstelijk. In de muziek valt het orgeltje vooral erg op. Het komt er soms misschien wel iets teveel doorheen, maar in de solo’s tussendoor zorgt het voor net wat meer opwinding in de muziek.

Kendler speelt in zo’n vijftig minuten tijd alle nummers die het waard zijn het publiek te laten horen. Dat zijn er nog veel meer dan op de ep pasten. Er is zelfs een nummer dat nog geen officiële naam heeft en nu dus maar als Gijs’ nieuwe op de setlist gezet is. Het is goed dat de band intussen alweer nieuwe liedjes blijft maken. Wie weet krijgen we ook die nog eens op zo'n mooie locatie in Groningen te horen.