Een veilige en volle bak

Reggae hitmachine Morgan Heritage en Oosterpoort spelen op safe

Tekst: Iris Engelsman Foto's: Lesley Pietens ,

Ein-de-lijk kunnen we weer eens genieten van een avondje roots & culture reggae in De Oosterpoort. Tenminste, de mensen die een kaartje hebben. Het concert van rastafamilie Morgan is namelijk strak uitverkocht, met veel beteuterde gezichten bij de ingang als gevolg.

Terwijl de gelukkige kaarthouders zich in de Kleine Zaal opmaken voor Morgan Heritage, zet ondergetekende haar kaartloze vrienden af in de Kroeg van Klaas. Ze visten helaas achter het net. Barman George is al net zo verbaasd als wij. “Uitverkocht?” Tja, als er nu eenmaal weinig tot geen reggae meer wordt geprogrammeerd Groningen, kan Morgan Heritage blijkbaar rekenen op een uitgehongerd publiek.

Maar het tij lijkt zich te keren. Sinds een tijdje verzorgt een groepje reggaeliefhebbers een sterke reggaeprogrammering in Huize Maas. Bekende Jamaicanen zoals Capleton en Tarrus Riley staan daar op de planken. Niet de minsten. George en zijn vrienden waren bij beide optredens en zijn enthousiast: “Goede muziek, goede sfeer, prima opkomst.” Krijgt De Oosterpoort – die voorheen garant stond voor meerdere grote reggaenamen per jaar - soms concurrentie? Met die gedachte is het tijd om de jongens achter te laten aan de bar en in een warm reggaebad te duiken.

“U Don’t Haffi Dread To Be Rasta…” galmt het bij binnenkomst door de Kleine Zaal, versterkt door honderden Groningse keeltjes. De hits van Morgan Heritage gaan dan ook al een tijdje mee en waren regelmatig eerder te horen in De Oosterpoort. Een hoog meezinggehalte dus. Wat wil je, met dertien albums op zak en een muzikale carrière van bijna twintig jaar. Morgan Heritage begon in 1994 met het debuutalbum Miracles. Grote hits als A Man Is Still A Man, Jah Comes First, Bring Back Love en Down by the River volgen, evenals een nieuwe hit Looking For The Roots.

De negenkoppige band van de Amerikaans/Jamaicaanse nazaten van Denroy Morgan laat niets aan het toeval over. De bandleden draaien zonder rafelrandjes maar met erg veel galm en glam als een geoliede machine de nummers van weleer en van de nieuwe plaat Here Come The Kings af. Het is goed en het is fijn. Niets op aan te merken eigenlijk, behalve dan dat het weinig vernieuwend en verrassend is. De muziek is veilig, bekend en een tikkeltje commercieel, maar de bezoekers hebben al zó lang zonder echte reggae gezeten!

“Do you love Buju Banton, Luciano, Vybz Kartel?” Tussen de nummers door vraagt leadzanger Peter ‘Jahpetes’ Morgan het publiek om support voor collega reggae-artiesten. De oproep kan rekenen op hard gejuich. Even later wijst hij ons op de nieuwe talenten aan het reggaefirmament: “Do you know Itana, Protoje, Chronixx, Queen Ifrica, Romain Virgo?” Deze keer blijft het beduidend stiller.

Ik vraag me af of en waar we deze minder bekende artiesten in Groningen te zien gaan krijgen. De Oosterpoort of Huize Maas? Peter Sikkema moet bekennen: “Er wordt momenteel inderdaad minder reggae geprogrammeerd in De Oosterpoort. Dat heeft vooral te maken met kwaliteit en zekerheid. De club in Huize Maas speelt in op een hiaat en dat is alleen maar goed. Ik ben blij als mensen voorzien worden van een goed muziekaanbod.” Wilfred, die Capleton en Tarrus Riley naar Huize Maas haalde, beaamt dit: “Music is a mission, not a competition.” “Maar,” voegt hij er aan toe: “wij gaan voor de jongere generatie artiesten. De muziek die nú actueel is, die we zelf willen horen. Daarvoor moeten we soms risico’s nemen.” Ik gok dus dat we voor de jongere artiesten naar Huize Maas moeten.

Terug in de zaal klinkt de heerlijk vertrouwde gitaarsolo van She’s Still Loving Me en voor me spot ik de vrienden van George, de barman van de Kroeg van Klaas. Ze houden hun aanstekers in de lucht en zingen de tekst woord voor woord mee. Typisch.

P.S. Geen zin om te wachten op Groningen? Check dan Romain Virgo in P60 in Amstelveen, op 4 juli. Chronixx maakt zijn opwachting op het Reggae Sundance Festival in Eersel, op 10 augustus.