Tien jaar geleden bedacht Bert Hadders het idee van een 'Songclub'. Hij ervoer op dat moment dat de creativiteit in het Groningse muziekcircuit een beetje opdroogde. Zo kwamen steeds meer getalenteerde muzikanten in het covercircuit terecht. Dat is financieel misschien rendabeler voor artiesten dan eigen nummers spelen, maar het leidt tot een minder gevarieerd aanbod. De Songclub van Hadders wilde de originele muziek koesteren en wilde proberen muzikanten te verleiden nieuwe muziek te blijven maken. In de afgelopen jaren groeide de Songclub uit tot een bloeiend muzikaal evenement met een vaste groep muzikanten en een redelijk vast luisterpubliek dat de pracht van nieuwe muziek elke keer opnieuw beleefd.
De Songclub komt elke eerste zondag van de 'even maand' bijeen in Café Marleen om nieuwe muziek ten uitvoer te brengen. Elf muzikanten van de Songclub zorgen (in de huidige editie) voor een zeer gevarieerde muzikale avond. Hierbij speelt iedereen twee liedjes waarvan tenminste één nummer niet eerder gespeeld mag zijn in het openbaar. Er komen Jaap-Fischer-achtige liedjes langs, maar er is ook soul, blues, folk te horen. Sommige artiesten spelen alleen, terwijl andere ervoor kiezen om zich door een tweede artiest of band te laten begeleiden, vaak zijn dat andere Songclub-leden. De meeste artiesten zingen in het Engels, maar ook het Nederlands, Gronings en Frans zijn talen waarin opgedragen wordt.
De avond is in enkele muzikale blokken opgedeeld, met korte pauzes tussendoor. Elk van de blokken wordt ingeluid met een heuse Songclub-'theme-tune'. De sfeer is heel informeel. Dat blijkt bijvoorbeeld als presentator Bert Hadders de speelvolgorde van de avond probeert te bepalen: "We gaan loten jongens, is er misschien een kladblokje in de buurt? Ja, dames en heren, u ziet het wel, het is hier heel strak georganiseerd.’’
Van de optredens illustreert het eerste het best wat er sterk is aan het Songclub-concept. Dat is wanneer muzikante CT Heida haar eerste nummer gespeeld heeft. Ze is zo blij met hoe de afsluiting ervan is uitgedacht, dat ze besluit het einde van haar eerste liedje nogmaals te spelen, ze vraagt het publiek goed te luisteren. Enthousiast vragen mensen om nog een herhaling, samen genieten de muzikanten en het publiek van de klanken die speciaal voor dit optreden zijn gemaakt. Het plezier dat aan iets nieuws beleefd wordt, is groot.
De muzikanten hebben een heel verschillende muzikale achtergrond. Voor sommigen is de Songclub dé plek om af en toe op te kunnen treden, anderen vinden het leuk om tussen grotere optredens door even in de bekende omgeving terug te komen. Zo trad Inge van Calkar onlangs nog in Duitsland op en deed zij mee aan de POPgroningen Talent Award. Bovendien zijn er artiesten bij die een cd uitgebracht hebben en daaruit een nummer kiezen voor een van hun liedjes. Zoals José Cutileiro, bij wie het publiek zelfs spontaan meezingt.
De meeste artiesten horen al een lange tijd bij de Songclub. Hoewel ze de avond eigenlijk geen twee keer mogen missen om erbij te blijven, gebeurt het in de praktijk zelden dat iemand niet op tijd een nieuw liedje heeft. Om het initiatief heen heeft zich door de jaren heen ook een vaste bezoekerskern ontwikkeld. Recente aandacht in het Dagblad van het Noorden voor de muzikanten van de Songclub heeft echter ook nieuw publiek naar het café gelokt. En het is zo druk vanavond dat Inge van Calker zich laat ontvallen: "Dit is niet meer voor de lol een liedje spelen, dit is doodeng."
Of er echt muzikanten bij zijn die last hebben van de zenuwen, dat is maar de vraag. Het publiek wordt in ieder geval getrakteerd op veel mooie muziek. Leuk is ook de muziek van Jeroen de Jong en zijn band. De Jong zingt twee liedjes in het Frans en dan neemt Hette Gubbels de zang over waarna (en waardoor) hetzelfde collectief nogmaals twee nummers mag spelen: een Frans- en een Engelstalig nummer. Deze band klinkt in de samenzang als de vrolijke band The Gourds en er vindt tussen de nummers door een ware carrousel van instrumenten plaats. Met accordeon heeft de muziek ook iets Rowwen Hèze-achtigs en met viool doet het aan The Chieftains denken.
De twee akoestische folkliedjes van afsluiter Remko Nieuwman, zes jaar lang de geluidsman van de Songclub, zijn een ontzettend mooie afsluiting van een kleurrijke muziekavond.