Pokey LaFarge is een prototype Amerikaan. Qua accent en houding doet de zanger veel denken aan Forrest Gump. Samen met Joey Glynn op bas, Adam Hoskins op gitaar en Ryan Koening voornamelijk op mondharmonica representeert het gezelschap de romantische voorstellingen die bestaan van het Mississippi gebied net aan het begin van de 20e eeuw.  Met name Ryan Koening steelt qua uiterlijk de show. De mondharmonicaspeler, die soms ook het wasbord en drums voor zijn rekening neemt, is getooid in grote Amerikaanse cowboyhoed met snor. Waar op de Rhythm & Bluesnight de snor nog groot genoeg was om continu aan te draaien is hij inmiddels bijgeknipt. Regelmatig blijft Koening echter de neiging hebben om zijn snor een mooie draai te geven. 

 

Vanavond worden er twee sets van vijfenveertig minuten gespeeld. De eerste wordt geopend met enkele nieuwe nummers. Al snel passeren er ook liedjes die op enthousiaste bijval kunnen rekenen de revue. Binnen luttele minuten weet het viertal de kleine zaal om te toveren tot een Amerikaanse bluesclub. De muzikanten weten perfect een kleinschalige sfeer te creëren.  

 

De vrolijke mix van ragtime, country en blues weet jong en oud in beweging te krijgen. Dit gecombineerd met de charismatische vertoning van de verschillende muzikanten maakt dat Pokey LaFarge wederom de Oosterpoort extatisch weet te krijgen. Nummers als La La Blues, In the Graveyard Now en Claude Jones zijn nog maar enkele van de waslijst aan meezingers die ten gehore wordt gebracht. Mede door het gemak waarmee gitarist Hoskins en mondharmonicaspeler Koening hun solo’s spelen vergeet je soms hoe ontzettend muzikaal deze mannen zijn. Een overdaad aan Pokey LaFarge in Groningen? Geen sprake van! Dit muzikale genot kan niet vaak genoeg het noorden bezoeken.