Moon Duo is in staat je tot subtiele extase te brengen

Sexy zonder enige vorm van vulgariteit of commercie

Tekst: Nargiza Mamadazimova ,

Ongeveer een jaar geleden stonden ze nog in een nauwelijks halfvolle Vera-zaal. Toen waren ze nog niet zo prominent aanwezig op de indie-media-radar, maar twee lp's en veel erkenning later, zijn ze terug in Vera. Deze keer is de zaal niet bepaald halfleeg te noemen.

De volle zaal is een aangename verandering sinds het allereerste Moon Duo-optreden in Vera – de lokale fanbase is gegroeid, wat ook best mag. Als Sanae Yamada en Erik “Ripley” Johnson opkomen, knallen ze meteen met het herkenbare, typische Moon Duo-geluid: herhalende synthesizer-loops en gitaar riffs, begeleid door een drumcomputer. Meer hebben ze ook niet nodig: met zijn tweeën en de instrumenten op het podium is genoeg.

Nog een kleine verandering in Moon Duo's optreden in vergelijking met dat van vorig jaar: Sanae Yamada zingt ook een beetje mee. In het refrein van “I Can See You” hoor je haar halfzacht en best aangenaam in de microfoon hijgen. Het schudt je eventjes wakker, alsof er een nieuwe, kleine dimensie voor je opengaat. Yamada was al een zeer plezante kijkervaring, stoer doch subtiel, maar nu krijgen we nog iets meer van haar te zien. Ze heeft de bewondering zeker verdiend.

Moon Duo speelt oudere en nieuwe nummers door elkaar, maar ze lopen moeiteloos in elkaar over. Als even later ook de visuals aangezet worden, is het plaatje compleet. Hoe langer je naar Moon Duo luistert, hoe dieper je de muziek, de repetitieve ritmes en de gitaarsolo's in je lichaam gaat voelen. Het is sexy zonder enige spoor van vulgariteit of commercie. Je raakt bijna in een soort van trance en dat is ook de bedoeling met psychedelic en spacerock genres. Het gevoel alsof je in een heldere zomernacht onder de donkere sterrenhemel door een woestijn raast.

Nog een groot pluspunt van de avond: het geluidsvolume. Dat was perfect afgemixt, je hoorde alle instrumenten, alle piepjes, alle toontjes en zuchten die van het podium kwamen. Het is dus wel mogelijk: bij het podium staan zonder dat er een bomaanslag op je oren gepleegd wordt en ook nog eens van muziek genieten zonder enig kwaliteitsverlies! Je zou bijna denken dat sommige bands expres hun volume zo hoog zetten, om hun gebrekkige muziek of vaardigheden te maskeren. Hoe doet Moon Duo dat toch?

Moon Duo heeft de “muziek om drugs op te nemen” en de “drugs” zelf overbodig gemaakt, door die twee termen te combineren en te transformeren tot een audio(visueel)-geheel. Je oxytocine en dopamine receptoren worden flink gestimuleerd vanavond. Hoewel hun muziekrecept vrij simpel en altijd hetzelfde lijkt (synths, gitaar, en wat drums), wordt het nooit voorspelbaar of eentonig. Moon Duo geeft geen concert, Moon Duo creëert een ervaring. Voor al je zintuigen.