CONCERT
Luik, Noorderslag, Patio, 14-01-12

MUZIEK
Luik is het alias van Lukas Dikker, die drie bandleden om zich heen heeft gevonden en daarmee prachtig verstilde slowcore in de lijn van een band als Low maakt. Debuutplaat Owls kwam een paar dagen terug uit op het label van I Am Oak. Niet toevallig, de fluisterende stem van Dikker doet regelmatig denken aan Thijs Kuijken van I Am Oak. De composities zijn kaal en bevatten geen klank meer dan nodig is om de rustgevende, herfstige sfeer over te brengen. Eklin is een andere makkelijk te maken associatie: de muziek heeft een constante spanning en een donker geluid, wat de aandacht vast blijft houden. Niet toevallig delen beide bands een muzikant.

PLUS
Wat een beeldschone nummers laat Luik horen in de goed gevulde patio. Vrijwel de hele zaal is stil en wordt in de muziek gezogen om een kwartiertje later weer bij positieven te komen. Tijd en plaats vergeet je door de fluisterende zang, minimale drums en bas en subtieler dan subtiele gitaarlijntjes. Veel nummers hebben opvallend genoeg ook een soort groove, waardoor het dynamisch blijft en de verveling niet toeslaat. Nummers als We’re Both Extermined en These Man May Grow zijn adembenemend en heerlijk donker van geluid.

MIN
Het is niet altijd even toeganklijke muziek, je moet er even je best voor doen als luisteraar. Een nummer met weinig vocalen heel lang uitbouwen zorgt voor een klein inkakmomentje.

CONCLUSIE
Luik heeft met debuutplaat Owls goud in handen. Er zijn in Nederland getuige de populariteit van bands als I Am Oak en The Black Atlantic meer dan genoeg liefhebbers voor dit genre en Luik past zeker in dat rijtje thuis.

CIJFER
9