Zodra Colin Benders, het brein achter dit orkest, het podium bestijgt wordt er luid geapplaudisseerd. The Kyteman Orchestra start met het nummer Preaching To The Choir. Dit is zo imposant dat het publiek na dit eerste nummer een oorverdovend applaus laat horen. Door dit indrukwekkende begin legt het orkest de lat hoog voor zichzelf. De vraag is nu of het niveau zo hoog blijft.
Nummer na nummer blijft het een fijne show om naar te kijken. De muzikanten lijken elkaar goed aan te voelen en stralen een eenheid uit. Knap voor een orkest van deze grootte. Op het podium staat het koor Dario Fo. Deze mannen en vrouwen staan weliswaar achteraan, maar zijn zeker niet minder belangrijk. Het bombastische geluid van het orkest is in combinatie met het koor een genot voor het oor. Door slim gebruik van de lichten lijkt het koor te verdwijnen of juist vanuit het niets te verschijnen.
De energie spat er aan alle kanten af wanneer de rappers het podium opkomen. Deze energie komt ook over op het publiek waardoor er een goede vibe hangt. Vooral bij de nummers The Mushroom Cloud en Angry At The World komen de rappers goed tot hun recht.
Pas na een aantal nummers pakt Benders de microfoon om het publiek te woord te staan. Hij komt verlegen over en wordt door de vrouwelijke bezoekers veelal "schattig" genoemd wanneer hij zijn praatje doet. Tijdens zijn eerste interactie wenst Benders alle bezoekers een "Happy Doomsday", verwijzend naar de apocalyptische voorspelling van de Maya's. Dit is tevens een bruggetje naar het nummer Day One. Dit nummer klinkt zo episch dat je bijna een voorstelling kunt maken van hoe het zou zijn als de wereld daadwerkelijk zou vergaan.
In de setlist van The Kyteman Orchestra bevindt zich een jam. In het begin blijft het net iets te lang stil waarop het publiek al begint te applaudisseren. Wanneer de jam echt van start gaat, klinkt het eerst een beetje slordig. Gelukkig wordt dit vrij snel rechtgetrokken.
Colin Benders geeft aan dat hij het "erg vet" vindt om in de Oosterpoort op te treden en dat hij zich hier thuis voelt. Hoewel elke artiest iets van die strekking zegt tijdens een optreden, lijkt Benders het te menen. Rapper Pax trekt tijdens de korte toespraken af en toe iets teveel aandacht naar zich toe waardoor Benders minder goed uit zijn woorden lijkt te komen.
Slechts éénmaal klinkt er boe-geroep, maar dat is vanwege de mededeling dat het concert over twee nummers is afgelopen. Daarna volgen The Ballad en While I Was Away. Vervolgens verlaat The Kyteman Orchestra het publiek en is er een overweldigend applaus te horen. Kyteman en zijn gevolg keren meerdere keren terug op het podium. Daarbij worden lichtman, geluidsman en de hele crew bedankt, want zij zijn volgens Benders "de echte bazen van het orkest". Ook de ouders worden op het podium gevraagd en uiteraard komt er een warm applaus voor de mensen achter de schermen. Als toegift speelt The Kyteman Orchestra nogmaals een jam, deze is beter uitgevoerd dan de vorige.
Een geweldig optreden waarbij je als bezoeker eigenlijk oren en ogen tekort komt om alles op het podium mee te maken. Van begin tot eind een goede show die zeker het checken waard is.