Iedereen is te druk is met het zetten van zijn schoen of laat zich weerhouden door het gearriveerde gladde winterweer. Hoe dan ook, het is verdacht rustig in Vera. Aan de muziek kan het vanavond echter niet liggen. Deze is betoverend, waardoor het voor de aanwezigen toch nog een magische vijf december wordt.
De avond begint met de uit Portland afkomstige Marisa Anderson, die in haar eentje een volledig instrumentale set verzorgt. Met haar akoestische en haar lap steel gitaar neemt ze het publiek mee naar een western. In gedachten flitsen beelden voorbij van galopperende paarden, opstuivend zand en cowboys op veranda's met een grassprietje in hun mond. Door de blues- en country-elementen verandert Vera in een Amerikaanse Roadhouse. Marisa gaat zo in haar muziek op dat het lijkt alsof ze in haar instrumenten kruipt. Ondanks dat de set volledig instrumentaal is, houden zowel de klanken als het visuele aspect van Marisa's tokkelwerk de aandacht van begin tot eind vast.
Na Marisa is het de beurt aan Sharon van Etten en haar band. Samen met drummer Zeke Hutchins, bassist Doug Keith en toetseniste Heather Woods Broderick balanceert ze op een dunne draad van folk en indierock. Vooral de samensmeltende stemmen van Sharon en Heather zijn betoverend. Hoewel de twee - die elkaar sinds Cross-linx 2011 in Groningen kennen - grappen of het nog wel bevalt samen, hebben ze een zekere chemie die samenvloeiend door de microfoons stroomt.
Het viertal doet vooral veel nummers van Sharon's meest recente album Tramp. Sharon zingt veel over gevoel, relaties en het leven. Zo gaat Give Out over haar verhuizing naar New York en in Ask beschrijft ze de gevolgen van een date met een dronken jongeman, die ze al snel niet meer zo leuk vond. Halverwege de set doet Sharon in haar eentje een nummer dat ze recent geschreven heeft. Hierin zingt ze over hoe verstikkend iemands liefde kan zijn. Daarnaast vertelt Sharon tussendoor veel verhalen, maakt ze grapjes en zorgt ze zodoende voor veel interactie met de zaal.
Ook lijkt Sharon goed op de hoogte van de Nederlandse gebruiken. Ze bedankt het publiek dat ze op deze Sinterklaasavond toch naar Vera is gekomen. Later vraagt ze of de aanwezigen nog altijd hun schoen zetten om er later een pakje in te vinden. Ze sluit af met de boodschap dat iedereen "goed" geweest is dit jaar. Het publiek gedraagt zich de hele avond ook bijzonder netjes. Waarschijnlijk dankzij Sharon van Etten zelf, die zo'n magisch optreden neerzet waardoor de zaal - op een vallend bierflesje na - de hele avond héél stil is.