In de zaal hangen posters van nu, wellicht kandidaten voor een vervolgboek over 50 jaar. Het huidige boek, samengesteld door Arnoud Heikens, Willem Kolvoort en Mirjam Dijkema, vormgegeven door Shootmedia en uitgegeven door Passage, ziet er professioneel uit. Maar het ademt desondanks nog DIY-mentaliteit, precies zoals VERA zelf. We horen van diverse aanwezigen dat er 1000 exemplaren van dit boek zijn gedrukt. Bij het standje van de uitgever gaan ze als warme broodjes. Er staan nog volle dozen klaar, maar of dat genoeg zal zijn? Iemand grapt na de aankoop dat hij van alle artiesten die in het boek voorkomen een handtekening zal gaan scoren. Dat zal eveng aan duren. Helaas gaat dat vandaag hier niet lukken. Zo is een aantal artiesten allang dood zijn. Net als Gerard Cox trouwens. Dat nieuwsfeitje wordt onder de ouderen al snel gedeeld. De mooie zomer is nu echt voorbij. Binnen zijn ook veel mensen in het rood gekleed, de kleur van het protest op de Grote Markt. Oude zeefdrukposters - handgedrukt en hartgedragen - kunnen gekocht worden, de opbrengst daarvan gaat naar Stichting Plant een Olijfboom. Een bezoeker maakt een artistieke foto van het net aangeschafte boek. Er staat een glas bier naast. ‘Boek en Bier’ gaat dat kunstwerk dan waarschijnlijk heten.
Zondagmiddag 14 september, Vera Groningen. Buiten is er ook al veel aan de hand. Op de Grote Markt wordt er een rode lijn getrokken, een protest - veelal in rode kledij - tegen de genocide in Gaza. Binnen in het pand aan de Oosterstraat wordt het langzaam voller. Geen stormloop, maar een mooie stroom mensen, verschillende generaties, jong en oud, met tote bags en herinneringen. Op het programma staat de presentatie van 50 jaar VERA Posters 1974-2024, een behoorlijk imposant boekwerk om te zien, maar vooral een kleurrijke ode aan 50 jaar DIY-mentaliteit, underground popcultuur en grafisch vernuft.
Boek en bier
“Iedereen zijn eigen droom”
Auteur Bill Mensema opent het programma met een voordracht. We zijn de boekpresentatie begonnen… we zijn on the road. Hij vertelt over zijn eerste keer op dit podium, jaren geleden, als voorprogramma van Allen Ginsberg. Zijn verhaal is bijtend, hijgend en hartstochtelijk. Over het willen schudden van Ginsbergs’ hand - en daarmee via via ook die van Jack Kerouac. Het verhaal gaat over vergankelijkheid maar ook over de nu nog levende dromen van toen. “Iedereen zijn eigen afstand, iedereen zijn eigen droom.” Bill houdt de zaal in zijn greep. Al bladert er ondertussen wel iemand alvast door het boek. Begrijpelijk.
“Leve het boek, weg met alle fascisten”
My Friend Television treedt aan als duo. Ricky, oud-lid van de Art Division van VERA en maker van een eerder Vera-posterboek, neemt toetsenist Sebastiaan Vos mee, die ook een hoofdstuk schreef voor het nieuwe boek. Ze brengen melancholische, folky underground met een vleug Guided By Voices en een gruizig stukje Guthrie. Ricky zingt met breekbare barsten in zijn stem; Sebastiaan brengt helderheid en zachtheid. Het publiek luistert, deels, al pratend. Het duo heeft watermeloen meegenomen: “omdat we allemaal op de grote markt zouden moeten staan”. “Leve het boek, weg met alle fascisten,” zegt Ricky. Het duo klinkt breekbaar, de sound is melancholiek, een goed gekozen soundtrack bij een boek dat terugblikt. Achterin bij de bar is het nog steeds gezellig en druk. We zien Bill Mensema druk in gesprek, het voorhoofd nog immer bezweet. De sfeer is een mix van gezelligheid, nostalgie en een vleugje activisme.
"Een prachtig stukje Groningse popgeschiedenis"
Om 16.00 uur is het officiële moment daar. Het boek wordt gepresenteerd. Vera-programmeur Peter Dijkstra spreekt. Hij noemt het protest op de Grote Markt. De rode lijn is overschreden, zegt hij, en dat moet stoppen. Hij vertelt dat hij tot 3 uur ‘s nachts draaide op de clubnacht en dat de zaal uit z’n dak ging bij Kneecap. “Vera is voor vrije geesten.” Daarna overhandigt hij het boek aan de aanwezige zeefdrukkers. “Een prachtig stukje Groningse popgeschiedenis om te koesteren - en vanaf nu is het van jullie.” Er wordt niet geknipt of onthuld, er zijn geen bloemen, er is geen confetti… in plaats daarvan horen we Love Will Tear Us Apart.
Strak en hypnotiserend
Schau Schau sluit de middag af. De band, met maar liefst twee leden in de Art Division, is het meest dansbare wat de middag brengt. Denk: motorik-beats, analoge synths, gitaarslagen als echo’s van Can en Parquet Courts. Het is strak, cool en hypnotiserend. Een enkeling in het publiek beweegt uitbundig, het merendeel wat voorzichtig. Het is tenslotte zondagmiddag, geen zaterdagavond. Ze eindigen met de aanstekelijke track Thermodynamics - perfect in balans, precies zoals het boek zelf.