Januari in Stad stond toch vooral in het teken van Eurosonic, waar het ontdekken van nieuw talent en genieten van de gevestigde orde naadloos in elkaar overging. Livemuziek zorgde voor een mooi begin van het nieuwe jaar en liet menig stadjer weer even extra trots zijn op onze mooie stad. En terwijl de zon zich inmiddels af en toe weer langs de Martinitoren weet te wurmen, is het vanuit ons weer tijd voor een lijstje met nieuwe releases van Groningse bodem. En net zoals het jaar nog maar jong en pril is, staat deze maand het overzicht ook in het teken van jong talent. Jong talent waar we zeker de rest van het jaar niet omheen kunnen.

not sure | Boys Don't Cry

not sure weet als geen ander hoe je een hiphop track diepgang en tegelijkertijd ook een catchy hook kan geven. Ook in zijn nieuwe single: Boy’s Don’t Cry speelt not sure foutloos met deze twee elementen. Het nummer gaat over het idee dat je je (vooral als man) altijd maar groot moet houden. ‘I’m running marathons inside my head,’ dus het is tijd om aan de bel te trekken, maar om hulp vragen is moeilijk en vergt veel moed. Het nummer zelf is heel simplistisch opgebouwd, maar blijft interessant door het toevoegen van muzikale elementen die aansluiten bij de tekst. Ook zorgt het hoog eindigen van de zinnen in het refrein voor een extra melodie die je als luisteraar gelijk de tweede keer herkent en het refrein pakkend en catchy maakt. Boy’s Don’t Cry gaat dan wel over het worstelen met je eigen gedachtes en onzekerheden, dat not sure dit zo heeft kunnen verwoorden in een nummer is alleen maar een mooi voorbeeld dat je wel je kwetsbaarheid en je tranen mag laten zien. Zeker als het wordt gebracht in zo’n sterk nummer.

whothefislou, Nomi $hanya, Jojokelete | Letter to Myself

whothefislou stond afgelopen Eurosonic nog te shinen in een volle klupdedag en komt nu samen met Nomi $hanya en Jojokelete met een nieuwe single. Letter to Myself voelt zwoel en dromerig aan. Het nummer geeft een relaxde vibe; alsof je je nergens echt druk over hoeft te maken. Maar toch zegt de tekst wat anders; ‘Why do you tell me I’m not good enough? While lately I gave you nothing else but love?’ Met haar breathy vocals vraagt whothefislou hier zich duidelijk af waarom liefde geven niet genoeg is, wanneer je alle liefde geeft die je in je hebt. whothefislou wordt op dit nummer aangevuld door Nomi $hanya die met een paar franse lines nog meer zachtheid toevoegd aan het nummer. Boosheid of onbegrip uiten in zachtheid is een kracht, maar overschaduwt in dit nummer wel soms een beetje de vocalen van beide dames. De stemmen zijn zo breathy en zacht dat dit soms woorden versluiert. Wat jammer is want wat een prachtige stemmen hebben deze twee zangeressen!

shoom, Dylamic – Not Bad

Het nieuwe nummer Not Bad van shoom samen met rapper Dylamic is een aangename experimentele mix tussen de jazz die we van de mannen van shoom gewend zijn en de harde bars van Dylamic. De combinatie tussen het speelse en het harde werkt op deze track ontzettend goed. Woorden worden afgewisseld door saxofoonlicks en instrumentale breaks die je het hele nummer heen en weer slingeren tussen het verwachte en het onverwachte. Soms voelt het nummer haast als een soort koortsdroom of trippy collage van bekende elementen samengebracht tot iets nieuws en uitdagends. Associaties met bijvoorbeeld Tribe Called Quest zijn snel gemaakt, maar ook weer snel vergeten omdat de mannen met z’n allen een hele eigen draai en smaak aan het nummer weten te geven. De vele tempowisselingen in het nummer werken heel goed en samen met de strakke rap van Dylamic is dit wederom een single van shoom om je jazzy vingers bij af te likken. 

Robin Yzerman | Truce

Robin Yzerman bracht na het uitkomen van haar debuutalbum in 2021 maar mondjesmaat nieuwe singles uit, maar deze maand is het dan eindelijk weer zover. Haar nieuwe single Truce begint dromerig en indie en met haar heldere stem weet Robin je als luisteraar gelijk mee te nemen in het verhaal. Een verhaal over hoe iemand waar je van hebt gehouden, herinneringen die je samen hebt zo kan verdraaien dat hij of zij uiteindelijk altijd eindigt als de held van het verhaal. Een vermoeiende strijd om altijd te moeten blijven vechten en dit weet Robin als geen ander mooi en smaakvol te verwoorden in haar nieuwe single. Door het toevoegen van een mooie lage tweede stem in het refrein krijgt het nummer een mooie opbouw en zelfs een folky laagje als er ook violen worden toegevoegd. Het nummer is rustig maar gelaagd en geeft muzikaal eigenlijk precies de wapenstilstand weer die Robin bezingt. Laten we de strijdbijl begraven en even de vrede bewaren; ook al verdraai jij onze herinneringen. Soms vergt een wapenstilstand meer moed dan een aanval en in dit nummer wordt dit prachtig bewezen. 

Laurie Ann | Addicted

De nieuwe single Addicted van Laurie Ann voelt als een trip down a 2000 lane. Begeleid door een donkere synth zingt Laurie Ann over hoe het voelt om verslaafd te zijn aan een persoon of het gevoel voor een persoon; ‘it’s a bit dangerous but it tastes so sweet.’ Ondanks dat er niet echt een duidelijk onderscheid is gemaakt tussen coupletten en refrein roept het nummer wel gelijk associaties op met bijvoorbeeld Toxic van Britney Spears of andere early 2000 popnummers. Het dromerige en zweverige wat Laurie Ann vervolgens aan Addicted toevoegd zorgt voor een gevoel van zowel betovering als beklemming. De vele herhalingen van de hook werken goed, maar zorgen ook voor een wat vlakke en statische opbouw waardoor het nummer niet echt een climax heeft of krijgt. Laurie Ann haar stem voelt als een sirene die je langzaam een zee van gevaar inzingt waar je niet meer uitkomt zonder enige schade te hebben opgelopen. Donker, maar pakkend en zeker het luisteren waard.

TAXITAXI | MENSEN PRATEN

Mensen praten, nou en? Ja, over de nieuwe punk boyband TAXITAXI werd al heel wat gepraat. Ze sloopten tijden Eurosonic letterlijk het Concerthuis en hebben inmiddes al een kleine cultstatus ontwikkeld. Maar waarom werkt TAXITAXI nou eigenlijk zo goed? De nieuwe single MENSEN PRATEN geeft eigenlijk meteen antwoord op deze vraag; less is more. Met een paar simpele akkoorden en pakkende oneliners weten de mannen van TAXITAXI tot nu toe elk publiek om hun gitaarsnaren te winden. Dom meeschreeuwen en verdwijnen in de moshpit terwijl je zingt: 'Ik ben geen politicus dus ik heb niks aan jouw stem!' TAXITAXI mengt sociaal commentaar met ruige nikszeggendheid en met de juiste herhalingen en meezing lijntjes heb je mensen snel voor je gewonnen. Een formule die werkt en zeker nog meer mensen zal bereiken die klaar zijn met zoetsappigheid en zin hebben in ongelukken.